List Uli Zalewskiej do Zenka Wójcika.

Olszyny 18.02.2015 r.

Kochany Zenku!

Długo się zastanawiałam jak mogłabym odpowiedzieć na Twój list.

Po jego przeczytaniu długo myślałam o Twojej wcześniejszej sytuacji w domu. Doszłam do wniosku, że Twój tata bił Cię, ponieważ był pod wpływem alkoholu. Kto wie, gdyby udało się mu przezwyciężyć ten nałóg wszystko może by wyglądało inaczej.

Pewnie już o tym wiesz, ale postanowiłam to umieścić w moim liście. Przed Twoim przyjazdem do Olszyn mój tatuś i ja prawie wcale ze sobą nie rozmawialiśmy. Pomiędzy nami był jakby "mur". Chociaż on próbował ten mur przekroczy, ja na to nie pozwalałam. Wszystko przez to, że jeszcze przed śmiercią mojej mamy, ojciec odszedł do innej kobiety. Po śmierci matki, ciotki zabrały mnie do siebie i w ogóle się z nim nie widywałam. Potem wszystko mi wyjaśnił. Nie odwiedzał mnie, bo ciotki uznały, że tak będzie lepiej i nie pozwoliły mu na to.

Chciałam Ci jeszcze wyznać najważniejszą rzecz w tym liście, a także w moim życiu. Kocham Cię. Coś we mnie zaiskrzyło od naszego pierwszego spotkania. Chyba już wtedy wiedziałam, że to nie tylko przyjaźń.

Kończę już mój list z niesamowitą ulgą. Myślę, że nigdy o mnie nie zapomnisz, bo ja na pewno nie.

Twoja Ula!