Kim jest człowiek?

" Kim jest człowiek?". To pytanie było stawiane od zarania ludzkości. Odpowiedź na nie wydaje się być banalnie prosta a zarazem niesamowicie trudna. Biblia jest niewątpliwie źródłem wiedzy na temat człowieka i może byc odpowiedzią na stawiane pytanie.
Księgą otwierajacą Stary Testament jest Genesis " Księga Rodzaju ", która opisuje proces tworzenia świata, podczas którego Stwórca pozostawia stworzenie człowieka na ostatni moment. Ma on być zwieńczeniem tego wielkiego dzieła- najdoskonalszą istotą stworzona przez Boga. Autor biblijny pisze: " I rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na obraz i na podobieństwo nasze; niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi. Stworzł więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył; stworzył mężczyznę i niewiastę. Po czym Bóg im błogosławił mówiąc do nich: Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i stworzyli ją sobie poddaną...". Poprzez tę księgę ukazana jest potęga ludzi. Bóg oddaje człowiekowi we władanie cały świat. Lecz jednocześnie przedstawiony jest typ człowieka uległego, podatnego na grzechy, słabego. Adam i Ewa poprzez zerwanie zakananego owocu zostali wypędzeni z Raju, stali się słabymi ludźmi i utracili kontakt z Bogiem. Człowiek narażony jest na nieustanne starcia. Musi walczyć z tym co dobre i z tym co złe. Jednak w tej bitwie wszyscy są zwycięzcami albo przegranymi. Owe starcie opisuje Księga Hioba, historia człowieka wystawionego na próbę wiary. " Życie bez cierpienia, jest jak jedzenie bez soli". Hiob okazał się wielkim człowiekiem, ponieważ mimo przeciwności losu i nieszczęść zsyłanych mu przez Szatana za pozwoleniem Boga, zachował wiarę w Pana i spokój w cierpieniu. Przedstawia on człowieka, jako istotę która przyjmuje wyroki boskie z godnością i pomimo cierpień jest wciąż wierna Panu. Hiob był wyjątkowym człowiekiem, gdyż " być zwyciężonym i nie ulec" to zwycięstwo. " Człowiek nie jest stworzony do klęski, człowieka można zniszczyć ale nie pokonać". Najlepszym przykładem człowieka jako istoty bezgranicznie ufającej Bogu jest Abraham. W jednym z fragmentów Księgi Rodzaju Bóg mówi do Abrahama: " Weź twojego syna jedynego, którego miłujesz Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze...". Abraham jest zdumiony, lecz jego myśli nie są w stanie odczytać Bożych zamiarów. On mimo wszystko pragnie spełnić Jego wolę, nawet tę najbardziej okrutną ponieważ go kocha i ufa mu... . Najbardziej pesymistyczną wizję człowieka w Starym Testamencie przedstawia Księga Koheleta. Zawiera rozważanie nad sensem bytu człowieka, istnienia ludzkiego. Wynika z nich, że nic nie ma absolutnej wartości, nie jest trwałe, nie potrafi w pełni uszcześliwiać. Tę myśl wyrażają słowa " vanitas vanitatum, et omnie vanitas - marność nad marnościami, i wszystko marność". Człowiek w rozumieniu Koheleta jest mały, jest marnością. Jego życie i dobra doczesne są nic nie warte, gdyż po śmierci i tak wszystko przeminie. Człowiek jest istotą kruchą i przemija, podczas gdy ziemia trwa wiecznie. Prawo przemijania powoduje, iż człowiek nie może zaznać szczęścia tylko ciągle " goni za wiatrem". W XII Psalmie, który wszedł w zbiór Księgi Psalmów, istota ludzka została przedstawiona jako " władca nad dziełami rąk Twoich" w tym przypadku Bożych. Psalmy przedstawiają wizję człowieka potężnego, umiłowanego przez Boga. Ludzie są wielcy, władają wszystkimi stworzeniami na ziemi. Psalmy przedstawiają pozytywny sens bytu człowieka. Człowiek jest królem, jeśli wierzy - bedzie zawsze szczęśliwy.
Stary Testament w Biblii pokazuje człowieka zarówno w dobrym jak i złym świetle, człowieka jako istotę wierną, szczęśliwą oraz istotę grzeszną i złą. Człowiek jest stworzony by wierzyć w Boga. Jeżeli wierzy - posiądzie wieczne szczęście. Istota ludzka nie powinna odwracać się od Boga, wkońcu wszyscy ludzie, to dzieci Pana. Człowiek musi kochać Boga i zarówno bać się go. " Boga się bój i przykazań jego przestrzegaj, bo cały w tym CZŁOWIEK".