Przemówienie- nadanie patrona naszemu gimnazjum

Szanowni Goście, drogie Grono Pedagogiczne i kochani Uczniowie!

Dzisiejszy dzień jest niewątpliwie tym, na który czekała cała szkoła. Dniem, który na zawsze pozostanie w naszej pamięci i naszych sercach. Oto dziś, na oczach wszystkich tu zgromadzonych, nastąpi uroczyste nadanie naszemu Gimnazjum patrona. Jesteśmy dumni, że właśnie nasza szkoła będzie nosiła imię Jana Pawła II i że będzie mogła godnie je reprezentować.
Na wniosek Rady Pedagogicznej podjęto decyzje o nadaniu imienia naszej szkoły. W tym celu rozpoczęto wiele prac, między innymi przygotowanie tej właśnie uroczystości. Dwuletnia praca dydaktyczno-wychowawcza przybliżająca nam sylwetkę wybranego przez uczniów i nauczycieli, patrona utwierdziła nam, że Jan Paweł II jest bezwątpienia człowiekiem godnym naśladowania. Wszystko co czynił, czynił to myślę o innych, a przede wszystkim o Polakach. W pewny sposób pomagał każdemu z mas swoim przykładem i ciepłymi słowami. Uczył nas kochać drugiej osoby, a przede wszystkim, byśmy kochali Boga, Maryję i Jezusa. Jego poglądy na drugiego człowieka znajdowały odbicie w życiu i miłości Boga. ?Nasz? papież był wyjątkowy, nie odmawiał spotkań z ludźmi, nawet gdy chorował. Czasami tylko pokazywał się w oknie, aby choć pobłogosławić zebranych. Wiele osób przyjął na prywatnych audiencjach. Rozmawiał ze wszystkimi, ale przede wszystkim słuchał.
Jednak szczególnie upodobał sobie dzieci i młodzież. Starał się do nas dotrzeć, ponieważ uważał, że to właśnie od nas, młodzieży, w dużej mierze zależy przyszłość świata. Razem z nami modlił się i śpiewał, rozmawiał na poważne tematy i żartował. Jak nikt inny potrafił do nas dotrzeć. Dawał nam wskazówki, jak powinniśmy żyć, wielu z nas traktowało go jak ojca, który co prawda daleko ale zawszy był obecny. Dokładnie 2 kwietnia tego roku, oczy całego świata zwrócone były na Watykan, wszyscy z niepokojem oczekiwali wiadomości o zdrowiu papieża, które od kilku tygodni pogarszało się. Ok.. 21.40 usłyszeliśmy, że parę minut temu Karol Wojtyła zamknął oczy na wieki, przeszedł do królestwa swojego Ojca. Pogrążeni w smutku i żałobie nie kryliśmy łez. Tłumy wiernych zgromadzone na placu św. Piotra w Rzymie i przed prawie każdym kościołem w Polsce modliły się i zapalały znicze za duszę zmarłego.
Przemyślenie nad postacią jaką jest nasz kochany rodak i Ojciec Święty, pozwoliły uznać go za wspaniały wzór do naśladowania. Uwieńczeniem pracy całej Rady Pedagogicznej jak i każdego ucznia związanej z osobowością tej osoby jest nadanie imienia tej szkoły. Świętej pamięci Jan Paweł II bezgranicznie zawierzył się Maryi i został patronem tej szkoły. Pamięć o nim nigdy nie zaginie. Będziemy go pamiętać jako przyjaciela, brata i naszego kochanego rodaka. Jan Paweł II ze wszystkich sił czynił swoja misję na tej ziemi, a teraz zapewnie ogląda Boga twarzą w twarz. . Ja ze swojej strony mam nadzieje, że ludzie nigdy nie zapomną tak wielkiej osoby, a składane przyrzeczenia zostaną dotrzymane. Powinniśmy zachować go na zawsze w sercu, bo on tak wiele dla nas zrobił?
Dziękuję za uwagę..
Teraz oddaję głos naszej pani dyrektor ..............................., wielkie brawa proszę.