Charakterystyka Antygony.

Sofokles w swoim dziele pt. 'Antygona' ukazuje młodą , rozdartą moralnymi rozterkami dziewczynę , Antygonę , wywodzącą się z królewskiego rodu Labdakidów . Dzieje jej rodziny od samego poczatku skazane są na cierpienie i zagłdę . Była ona zrodzona z kazirodczego małżeństwa Edypa z Jokastą , posiadała również siostrę Jsmenę oraz dwójkę poległych w bratobójczej walce braci , Polinika i Eteokla. Została postawiona przed dylematem pochowania brata , ogłoszonego zdrajcą , czy też bycia posłyszną wobec rozkazu swego stryja , Kreona , który był aktualnym władcą Teb .

Wykazuje się odwagą , kierując się uczuciami i broniąc prawa swego brata do godnego pochówku , wiedząc , że skazuje ją to równocześnie na śmierć . Głównymi jej pobudkami do tego czynu jest wiara w odwieczne prawa boskie , które stoją ponad prawem ustanowionym przez ludzi oraz zadania , iż kara wymierzona przez Kreona dla Polinika jest zbyt surowa . Uważała , że owszem Polinik nie był bez winy , ale otrzymał już zasłużoną karę , jaką była śmierć i nie powinien być karany podwójnie . Antygona prezentuje osobę godną naśladowania . Była ona osobą zdecydowaną , pewną swoich postanowień , jednak trwała ona w swej pysze . Uparcie dążyła do celu , nie zważając na konsekwencje swego postępowania . Liczyła sie dla niej przede wszystkim miłość , potwierdza to mówiąc 'Współkochać przyszłam , nie współnienawidzić ' . Do końca swego życia Antygona jest wierna swym przekonaniom . Żegnając się z życiem , jest świadoma , że sama jest winna swej śmierci .

Była postrzegana przez tebańczków , jako postać o krystalicznie pieknej duszy . W oczach ludzi jej postawa była uznawana za słuszną i prawidłową , nie zasługującą na tak okrutną karę . U kresów życia relacje Antygony z siostrą nie są jednak dobre. Antygona trwa w swym zadufaniu , po odrzuceniu przez Ismenę jej prośby , o pomocy przy pochówku brata . Odtrąca zaofiarowaną przez siostrę pomoc przy rozmowie z Kreonem , jednak bez względu na ich stosunki Antygona kocha swą siostę i jest wierna swej rodzinie . Postacią , która do końca trwała razem z Antygoną , był jej narzeczony Hajmon , syn Kreona .

Jednostka jaką jest Antygona , jest godna podziwu . Jej szlachetna postawa ukazuje , jakim powinien być człowiek . Do samego końca nie zbacza z nadanej sobie drogi , wiedząc , że jej konsekwencje są nieuniknione . Nie żałuje ona swego postepowania , jest z tego dumna , że pożegnała swego brata w godny sposób . Śmierć nie jest jej straszna , żaluje jedynie , że nie zaznała miłości , macierzyńctwa i nigdy wiecej nie zobaczy już swoich bliskich .