Charakterystyka Antygony.

Antygona odegrała jedną z głównych ról w tragedii Sofoklesa. Narodziła się z kazirodczego związku króla Teb-Edypa, oraz jego żony i matki Jokasty. Miała dwóch braci Eteoklesa i Polinejkesa, oraz siostrę Ismenę. Była narzeczoną Hajmona, syna swojego stryja Kreona.
Współczuła rodzinie tragicznego fatum. Jako jedyna pomagała ociemniałemu ojcu aż do śmierci. Bardzo kochała swoich braci, dlatego po ich śmierci postanowiła ich pochować. Chodź wiedziała że pogrzebanie zdrajcy-Polinejkesa grozi karą śmierci, nie bała się narazić życia. Gardziła słabością Ismeny, która odmówiła pomocy przy obrządku. Nie bała się śmierci, więc dla rodziny była gotowa umrzeć.
Była konsekwentna, uparta, szlachetna, oraz młoda, piękna i zakochana. Jej poczucie obowiązku i konieczności wypełnienia praw boskich było silniejsze niż wola życia. Uważała, iż prawo boskie jest wyższe i ważniejsze, od prawa ziemskiego, ustanowionego przez człowieka. Nie umiała zrezygnować z tego co było słuszne i moralne. Zbuntowała się przeciwko Kreonowi, co dowodzi jej odważności. Antygona wbrew pozorom była słabą kobietą. Chciała zdobyć sławę przez pochówek brata, jednak nie spodziewała się konsekwencji. Nie do końca świadoma tego, że Kreon potraktuje ją jak każdego obywatela. Stchórzyła, a żeby ukrócić swoje cierpienie, popełniła samobójstwo.
Moim zdaniem była to bohaterka godna uwagi i naśladowania, przez swoją postawę i dorosłe zachowanie. Wykazała się nie małą odwagą, poświęceniem i rozsądkiem. Najważniejsza w życiu była dla niej rodzina, wartości moralne oraz wypełnienie woli bożej. Jestem pewna podziwu jej zachowania, które nie jest na ludzką miarę.