Praca jest dla człowieka a nie człowiek dla pracy

Na wstępie należałoby się zastanowić czym tak naprawdę jest praca i do czego jest ona potrzebna w życiu człowieka. Według encyklopedii jest to celowa działalność człowieka prowadząca do wytworzenia dóbr materialnych lub kulturalnych. Praca to ludzka forma działania odróżniająca nas od zwierząt. Praca - to słowo znaczące tak wiele, na przestrzeni wieków urosło do rangi filozofii, motta i symbolu przeżycia gatunku ludzkiego. Na początku ludzkości praca polegała na zbieraniu ziół, owoców i polowaniu oraz zbudowaniu sobie dachu nad głową. To wystarczało do życia i wychowania potomstwa, nikt nie gonił za pieniądzem bo go po prostu nie było. Z czasem człowiek opanował żywioły i surowce naturalne. Nastąpił podział na umiejętności czyli specjalizacje, wymagały tego warunki, czyli poświęcić się tylko jednemu celowi. Z czasem zbieranie żywności już nie wystarczało, potrzebne były narzędzia do zbudowania osad ludzkich i komfort życia się podniósł. Parę wieków później człowiek za niezbędne uważał już mnóstwo rzeczy w swym murowanym mieszkaniu, nie potrafił by przeżyć kilku dni z samym nożem w lesie, dla niego była by to nędza, coś nie godnego jego osoby i dlatego ludzie już nie pracowali bo im się nudziło i nie mieli co z czasem robić, tylko harowali od rana do nocy by mieć więcej pieniędzy.
Człowiek jest istotą twórcza, nie potrafi być biernym obserwatorem świata. Chcemy być czynni emocjonalnie, umysłowo, fizycznie. Pracując wytwarzamy dobra materialne i kulturalne dla przyszłych pokoleń. Rośnie poczucie sensu życia. Praca z konieczności jest mało wydajna i towarzyszy jej brak zadowolenia. W Rzymie, Grecji pracowali tylko niewolnicy, podobnie w średniowieczu aby pewne grupy społeczne mogły żyć wygodnie. Pracę uważano za hańbę, ludźmi pracy gardzono. Punktem zwrotnym stał się pozytywizm. Wskazali na właściwą wartość pracy i korzyści z niej płynące. Praca staje się celem i dążeniem społeczeństwa do utylitaryzmu. Hasła znajdują odbicie w literaturze tego okresu i w późniejszych epokach. Praca w życiu człowieka odgrywa ogromną rolę. Przede wszystkim poprzez pracę, człowiek uzyskuje dochody, które są źródłem utrzymania i zaspokajania potrzeb materialnych (samochód, telewizor) i niematerialnych (edukacja, potrzeby kulturowe). Oprócz pozyskiwania z pracy środków do zaspokajania potrzeb, praca powoduje rozwój osoby. Dobrze wykonana praca, oprócz wartości nowego jej produktu, daje satysfakcje i poczucie własnej wartości i jednocześnie jest mobilizacją do podejmowania działań dla dalszego rozwoju człowieka. Każdy człowiek ma potrzebę poczucia własnej wartości i odnoszenia sukcesów w swoim działaniu lub w swoim życiu. Ci, którzy znają wartości życiowe oraz przyjęte normy moralne, utożsamiają się z nimi i traktują jako wskazówki, budując swoją drogę życiową długo i cierpliwie, wędrując na szczyt. Podczas tej wędrówki, wykonują ogromną pracę, dzięki której rozwijają się i doskonalą. Pierwszym etapem tej wędrówki jest praca ucznia, świadomego obowiązku nauki, chcącego zaspokoić własne ambicje i osiągnąć sukces w przyszłości. Praca człowieka ma także charakter społeczny. Uczestniczą w niej grupy ludzi, a wytworzone przez nich dobra lub usługi są przeznaczone dla wielu odbiorców. Pojedyncza jednostka ludzka nie wytworzy wszystkich potrzebnych jej dóbr, musi więc uczestniczyć w ogólnym podziale pracy. W dzisiejszym świecie jest coraz więcej skomplikowanych produktów. Żeby móc je wyprodukować, potrzeba odpowiednich specjalistów. W ten sposób powstają nowe zawody i specjalizacje, które wymagają ogromną ilość jednostek ludzkich. Suma dóbr pozyskanych z pracy jednostek jest dobrem ogólnym społeczeństwa. Praca jest pożytkiem człowieka. Poprzez pracę możemy się spełnić społecznie i moralnie. Praca niekiedy też staje się ucieczką przed samotnością i pustką. Daje człowiekowi bardzo wiele pozytywów. Ludzie pracują, ponieważ za pracę otrzymują wynagrodzenie, za które mogą utrzymać rodzinę. Pracują w polu, aby wyżywić się. Pracują, aby zapomnieć o nieszczęściach. Każdy z wymienionych powodów pracy ludzkiej jest inny, jednak zawsze powód jest ten sam: pieniądze i chęć przetrwania. Niezależnie od miejsca czy czasu praca zawsze szła w parze z człowiekiem i prawdopodobnie tak już zostanie na zawsze.