Miłosz nie podaje żadnych dat których dotyczy wiersz. Sięga w przeszłość (I wojna światowa) aby jednocześnie zaznaczyć typowy dla XX lecia międzywojennego strach przed kataklizmem (katastrofizm). Miłosz również zwraca uwagę na przełomowość epoki, nieprzystosowanie się ludzi do nowych czasów.
Brak w wierszu sprawozdawczości, kolokwializmów. Obrazowanie poetyckie i styl podniosły.
Poeta posługuje się:
- Epitetami "czasy dziwne", "książko mądra", są nacechowane negatywnie wprowadzają nastrój grozy,
- Metaforami "pociski śpiewały" "stada zeppelinów" tworzą one obrazowanie
- Apostrofa i pytanie retoryczne "Gdzież jest miejsce dla ciebie..."
- Antropomorfizacja "stolice kręciły się pijane"
- Porównania i aluzje biblijne. Wiersz ma charakter wizyjny, mówi o wartościach ważnych dla człowieka i doświadczeniach zbiorowości.
- Tekst ciągły, brak strof, 13 zgłoskowiec, rymy nieregularne, zapis tradycyjny.