KAMIL NORWID ŻYCIE I TWÓRCZOŚĆ POETY NIEZROZUMIAŁEGO
Aby poznać życie i Twórczość Norwida,wystarczy wsiąść w autobus relacji Warszawa,Wyszków przejechać miejscowość Trojany i wysiąść w małej wsi o nazwie Głuchy.Przejść całą wieś i zobaczyć park ogrodzony płotem,poszukać bramy która niestety jest zamknięta i ujrzeć długą alejkę z dwóch stron obsadzoną starymi drzewami.Nie każdy wie że właścicielką tego dworu jest dzisiaj Karolina Wajda,ale 180 la temu nalezał on do rodziny Norwidów,i urodził się w nim najbardziej niezrozumiały i wszechstronny artysta Cyprian Kamil Norwid.Życie jego nie było usłane ?różami?,szybko został osierocony.w wieku lat czterech przez matkę,zaś w wieku lat czternastu przez ojca.Wychowaniem młodego Norwida zajął się wuj od strony matki,u niego poeta przeżył swój pierwszy zawód miłosny,mianowicie kochał się w Brygidzie Dybowskiej córce wuja.Który wydał ją za mąż za bardziej majętnego kawalera.Norwid opisał tę miłość w wierszu ?Beatrix?cyt:?gdzie owa panna mogła się dowiedzieć że była jak publiczność,gdyż niezbyt walczyła o tę miłość.Norwid osierocony ,niespełniony,bardzo utalentowany mimo przeciwnościom losu pobierał dalej naukę w Warszawie,u różnych artystów,podjął studia plastyczne,grafika min. U Jana Minasowicza,debiutował poetycko na łamach Piśmiennictwa krajowego i został doceniony,jednak jego okres dojrzewania poetyckiego przypadł,na złe czasy.Społeczeństwo polskie żyło wtedy pod zaborem rosyjskim.Norwid pisał wtedy w swoich utworach o władzy z której wyraznie drwił i poprzez to zaskarbił sobie sympatie czytelników.Po jakimś jednak czasie poeta postanawia odbyć podróż po Polsce i Europie,podczas tej podróży przytrafia mu się aresztowanie,w Berlinie, z powodów politycznych.Tułająć się z miejsca w miejsce tworząc nowe dzieła nie widział zachwytów wśród swoich czytelników.Po 6 latach pisząc do swoich przyjaciół,Mickiewicza,Słowackiego oraz Chopina,w listach przyznaje się z bólem serca że stał się emigrantem,i jest pewien że nie zobaczy swojego Mazowsza.Aby nadać bieg swojemu życiu postanawia wyjechać do stanów w 1852,podejmuje tam pracę rysownika przy wystawie światowej,i dzięki temu jego finanse wyraznie się poprawiają,starcza mu na codzienne potrzeby i bilet do Europy,ponieważ w stanach mu się nie podobało,ten kapitalizm i wyzysk bardzo go poruszał.Wraca do Europy konkretnie do Paryża w którym zamieszkał i pracuje cały czas nad swoja twórczością,która jest niezrozumiała nawet dla jego przyjaciół.Norwid poświęca się dla swojej twórczości i sprawom sztuki pragnie aby jego przekaz docierał do jak największej liczby czytelników.Jednakże udało mu się wydać tylko za jego życia jeden tom wierszy było to ?Vade Mecum?,ukazało się w 1863 w Lipsku i właśnie tak pechowo dla poety trwało powstanie styczniowe i czytelnicy nie mieli ochoty do zajmowania się trudną poezją.Artysta czuł się coraz bardziej opuszczony,niezrozumiały,pogrążył się w melancholi.Jak najbardziej zrozumiałe dla mnie jest że poprzez niespełnione życie twórcze,zapadł na zdrowiu w wieku lat 56 został wtedy przyjęty do przytułku,gdzie stracił słuch,dlatego tak seryjnie pisał listy,do dzisiaj zachowało się ich z tysiąc,żył nadzieją że któś w końcu wyda jego utwory.Jednak niedoczekawszy się w roku 1883 w wieku lat 62 umiera,zostaje pochowany na cmentarzu w Montmorency,z pieniędzy zebranych przez przyjaciół,niestety przyjaciele zapominaja zapłacić kolejnej raty za jego miejsce na cmentarzu ,i Norwid zostaje przeniesiony do mogiły zbiorowej.Podobno jego ostatnie słowa brzmiały ?przykryjcie mnie lepiej?.Mimo wielkiego talentu,wszechstronności życie Norwida nie należało do najłatwiejszych świadczy o tym fakt że umarł w przytułku.Czytelnicy twierdzili że jego poezja jest trudna,ponieważ nie pisał łatwej poezji,w jego wierszach jest wiele niedomówień,wieloznaczności,co wymaga od czytelnika dużego wysiłku aby zrozumieć co autor miał na myśli.Jednakże po jego śmierci,czytelnicy jakby się ocknęli i dzięki Zenonowi Przesmyckiemu pseudonim ?Miriam?który był wielkim odkrywcą Norwida zainteresowali się jego twórczością która została zaliczona do klasycyzmu i parnasizmu,dowód na zainteresowanie jego twórczością to fakt że piszę dzisiaj o nim.