Interpretacja porównawcza utwórów "dar" i "To" Czesława Miłosza

Lata z których pochodzi jeden z wielu tomów wierszy Czesława Miłosza, były dla autora ważne, gdyż oderwał się zupełnie od dawnego środowiska w którym żył, a także poglądów z których zrezygnował. Miłosz był jednym z wielu znanych polaków, którzy wyemigrowali z kraju po II Wojnie Światowej. Wiersz pt. ?Dar? jest jakby zamknięciem, a zarazem podsumowaniem starego etapu życia poety.
?Dzień taki szczęśliwy? tymi słowami Miłosz rozpoczyna swój utwór. Szczęście jest słowem bardzo ważnym, gdyż cały wiersz opowiada właśnie o nim. Poeta opisuje swoją codzienność, zwykły dzień, niewyróżniający się niczym szczególnym. Jednak jak się okazuje dla samego autora jest on przyczyną niezmiernej radości. Autor w skrócie przytacza czynności które działy się w danym dniu, odtwarza w pamięci obrazy które stawały mu przed oczami, wygląd otaczającego go środowiska. Wszystko to wydaje się takie zwyczajne i naturalne, jednak dla Miłosza było czymś tak ważnym, że sprawiało iż czuł się szczęśliwy. Poeta pisze: ?Nie znałem nikogo komu warto byłoby zazdrościć? świadczy to o tym, iż mimo że jego życie nie zawsze było łatwe i przyjemne to cieszy się z tego co ma, z tego że Bóg daje mu możliwość życia. Nie potrzebuje niczego ponad to co osiągnął, i to co zdobył. Przyczyną tego jest najprawdopodobniej stan duchowy poety, szczęście które nosi w sobie sprawia ze niczego prócz niego nie potrzebuje. Pisarz przywołuje w pamięci swoje wspomnienia z dawnych lat, ludzi z którymi miał okazję obcować i dochodzi do wniosku, że mimo iż za swoje poglądy przez wielu był potępiany, pomimo trudności jakich przysporzyło mu życie niczego nie żałuje. Miłosz nie wstydzi się tego kim był i kim jest teraz. ?Nie czułem w ciele żadnego bólu, prostując się widziałem niebieskie morze i żagle? Tymi słowami kończy się wiersz poety. Podkreśla on w nich stan duchowy jak i fizycznego swego ciała. Poeta nie czuje bólu. Wpływ na to ma również otaczająca go przyroda, która działa na niego kojąco.
Miłosz w swoim utworze przedstawia wzór szczęśliwego człowieka, osoby która potrafi cieszyć się drobiazgami ze swojego życia i sprawiać że dzięki nim całą swoją ziemską podróż uznaje za udaną. Czuje się szczęśliwy mimo wszystkich niepowodzeń i porażek jakich doznał.
Utwór pt ?TO? powstał niedługo przed śmiercią poety, który opisuje w nim zupełnie inną wizje świata, która w rzeczywistości zawsze siedziała w jego sercu lecz przed którą starał się bronić, którą starał się ukryć. Wiersz ten ma zupełnie inny nastrój niż opisujący szczęście ?Dar?
Miłosz rozpoczyna utwór zdaniem ?żebym wreszcie powiedzieć mógł co siedzi we mnie? daje to czytelnikowi do zrozumienia, że być może nie wszystko co autor pisał było zgodne z jego przekonaniami a także wewnętrznymi odczuciami. Przypuszczenia te potwierdzają się w kolejnych wersach. Pisarz przyznaje że okłamywał czytelników, pisząc pozytywne wiersze, twierdząc że nie ma w nim strach i złości, niezgody ze światem, kiedy jednak odczuwał to, może nie tak bardzo natarczywie ale jednak siedziało to nim, nie dawało mu spokoju. Miłosz tłumacząc się po trosze, przyznaje ze te negatywne uczucia były mu potrzebne aby pisach, by przedstawiać codzienność. Nie ma ludzi wiecznie szczęśliwych, negatywne uczucia potrzebne są często do tego aby móc odczuć radość. Pisanie było dla poety ucieczką przed trudnościami, pozytywne aspekty życia które tak barwnie przedstawiał, tak naprawdę były przykrywką dla wszystkiego co złe. Autor nie mógł pisać prawdy, gdyż jak sam twierdzi było to zabronione. Wówczas jego twórczość nie trafiła by do ludzi. Wszystko to było związane z czasami w jakich żył poeta. Miłosz pisze, iż ?ekstatyczne pochwały istnienia mogły być tylko ćwiczeniami wysokiego stylu? jednak zawsze gdzieś głęboko siedziały w nim te negatywne uczucia których boi się nazwać. Przywołuje jakby na świadków miejsca w których był, krajobrazy aby potwierdzić że nie zawsze było dobrze. W kolejnych wersach poeta porównuje tytułowe ?TO? do jak najbardziej negatywnych uczuć: strachu, zderzenia z ponurą rzeczywistością, żalu. Kończąc swój utwór poeta podsumowując, porównuje ?TO? do zetknięcia z murem. Mur jest czymś czego nie da się przeskoczyć, z czym nie da się walczyć, tak jak z prawdziwymi uczuciami które w nas tkwią.
Na odmienność treści obu wierszy na pewno duży wpływ mają czasy w których powstawały. Pierwszy pisany był w ciężkich czasach kiedy nie mogło istnieć nic co sprzeczne było z powszechnym przekonanie. Zaś drugi wiersz powstał już podkowiec życia Miłosza, kiedy to jakby przeczuwając swoją śmierć, postanowił napisać prawdę i w pewien sposób wytłumaczyć się przed społeczeństwem.