Michał Anioł

MICHAŁ ANIOŁ (wł. Michelangelo Buonarroti) był typowym przykładem człowieka renesansu. Interesował się wszystkimi dziedzinami sztuki: malarstwem, rezźbą, rysunkiem, architekturą, jak i również poezją. Urodzony 1475 r. w mieszczańskiej rodzinie starych rodów florenckich w Caprese we Włoszech. Gdy miał niespełna rok, rodzina przeniosła się do Florencji. W niedługim czasie jego matka zmarła, a ojciec nie mając czasu na wychowanie syna, oddał go pod opiekę spokrewnionej rodzinie kamieniarzy. To ukierunkowało jego późniejsze zainteresowania. Już jako mały chłopiec wolał rysować, a nie uczyć się. Wbrew woli swego ojca często przebywał w towarzystwie artystów. W późniejszym czasie terminował u jednego z uznanych malarzy florenckich Domenica Ghirlandaia. W jego pracowni Michał Anioł poznał techniki malowania fresków, jednak jego większą pasją była rzeźba. Chcąc głębiej poznać jej tajniki trafia do pracowni rzeźbiarza Bertolda di Giovanni. Tu styka się z środowiskiem bogatej rodziny Medici, władców Florencji. Otrzymuje od nich pierwszą stałą pensję i mieszkanie na terenie pałacu. W tym okresie powstaje m.in. płaskorzeźba "MADONNA NA SCHODACH". Po śmierci głowy rodu Medici, Wawrzyńca Wspaniałego, Buonarroti opuszcza pałac medyceuszy i wraca w rodzinne strony. Tu studiuje anatomię, przeprowadzając potajemnie sekcje zwłok. Wykonuje wiele prac na zlecenie, co nie umyka uwadze władz kościelnych. Trafia do Rzymu, gdzie tworzy jedno ze swych słynnych dzieł "PIETĘ WATYKAŃSKĄ", którą do dzisiaj można oglądać w Bazylice św. Piotra w Rzymie. Później, na prośbę ojca, artysta wraca do Florencji, gdzie rezźbi w marmurze posąg "DAWIDA" (wysok. powyżej 5m). W 1505 r. zostaje zaproszony do Rzymu przez papieża Juliusza II, by zrealizować grobowiec papieski. Jednak priorytetem staje się ozdobienie KAPLICY SYKSTYŃSKIEJ, nad którą spędza 4 lata. Tak kolosalne dzieło wymagało zaangażowania pomocników, z których Michał Anioł wiecznie był niezadowolony i często pozostawał przy pracy sam. Był typem samotnika stawiającego przed sobą wygórowane zadania, które często wprawiały go w frustrację. W następnych latach kontynuuje grobowiec Juliusza II i tworzy m.in. rzeźbę "MOJŻESZ". W 1543 r. wraca do Kaplicy Sykstyńskiej, gdzie na ścianie ołtarzowej maluje "SĄD OSTATECZNY". Pracuje dużo i wytrwale. W międzyczasie powstaje wiele rzeźb, ale to nie koniec twórczej działalności Michelangelo Buonarrotiego. Zajmuje się również przebudową Bazyliki św. Piotra i ciągle powraca do postaci z grobowca Juliusza II, których liczbę określił na 40 posągów. M.in. powstają POSTACIE JEŃCÓW, które wywarły ogromne wrażenie na artystach późniejszego pokolenia (August Rodin). Ostatnim dziełem artysty była "PIETA RONDANINI", nad którą parcował jeszcze w wigilię swojej śmierci (umiera 1564 r.). Głównym tematem dzieł Michała Anioła była postać człowieka, poprzez którą wyrażał radość, cierpienie, odwagę, wszystkie emocje związane z ludzką istotą.