Malarz renesansowy Michał Anioł namalował w latach 1508-1512 na zamówienie papieża Juliusza II wspaniałe freski w Kaplicy Sykstyńskiej w Watykanie. Jeden z fragmentów przedstawia Stworzenie Adama.
Na pierwszym planie widnieją dwie postacie : Bóg Ojciec i Adam. Po prawej stronie znajduje się Stwórca, który unoszony jest na ramionach aniołów. Szybuje na tle spokojnego, łagodnego nieba. Ma długie, siwe włosy i brodę. Ubrany jest w białe odzienie. Patrzy na Adama z czułością, lecz jego twarz wyraża powagę i skupienie.
Po lewej stronie malowidła znajduje się Adam, leżący na ziemi. Twarz jego nie wyraża emocji. Szeroko otwarte oczy spoglądają spokojnie w kierunku Stwórcy. Ma krótkie, ciemne włosy. Michał Anioł przedstawił go bez ubioru i dlatego widać, że Adam jest muskularnym mężczyzną.
Centralnym punktem fresku jest ręka Adama, niemal stykająca się z pełną energii ręką Boga. Najprawdopodobniej w tym właśnie momencie dar życia "spływa" na Adama. Ciało jego unosi się, jakby przyciągane przez Stwórcę. Z postaci Boga emanuje siła, Adam łagodnie poddaje się Jego woli.
Postaci Boga i Adama są do siebie podobne. Artysta uzyskał symetrię obrazu poprzez niemal identyczne ułożenie postaci Boga i Adama.
Fresk w pełni pokazuje talent artysty i wysiłek włożony w jego namalowanie. Od początku, po dzień dzisiejszy zachwyca i intryguje wszystkich oglądających to dzieło.