Kostylew to jeden z drugoplanowych bohaterów powieści Gustawa Herling-Grudzińskiego "Inny świat". Grudziński, bardzo szczegółowo opisał
losy Kostylewa.
Michaił jest szczególną postacią, gdyż to właśnie on pokazał, że należy ratować człowieczeństwo nawet poprzez męczeństwo. Na jego przykładzie doskonale ukazana jest rozpaczliwa walka jednostki o zachowanie własnej godności. Wyróżniał się spośród innych więźniów, gdyż nie chciał pracować dla swoich oprawców i opalając sobie rękę skazywał się na straszliwe cierpienia. Robił to tylko po to, aby nie pracować dla Rosjan i dzięki temu w żaden sposób nie dać się im wykorzystać.
Kostylew trafia do obozu jako młody i silny mężczyzna. Początkowo nie umie się tam odnaleźć i nie radzi sobie w nowej sytuacji. Załamany przez pracę fizyczną, głód i złe warunki życia, decyduje się na samookaleczenie. Kostylew, mimo że pochodził z rodziny robotniczej, udało mu się kontynuować nauki na wyższej uczelni. Wcześnie stracił ojca i całą swoją miłość i zaangażowanie kierował w stronę ukochanej matki. Już od wczesnego dzieciństwa zafascynowany był ideologią komunistyczną, był oddany partii.
Jego ślepe oddanie doprowadziło do przemyśleń, że komunizm jest dla Rosji radzieckiej ustrojem idealnym.Pragnął za wszelką cenę ulżyć losowi swoich rodaków i dbać o rozwój swej ojczyzny. Cechowała go naiwność i niewinność zarazem, nie zdawał sobie sprawy z dwulicowości komunistycznych władz. Michaił w pewnym momencie swego życia uświadomił sobie, jak bardzo zakłamana jest propaganda radziecka. Punktem przełomowym była dla niego lektura francuskich powieści, z których poznał prawdziwy świat Zachodu i jego wartości.
Jego pogląd na świat uległ zmianie. Aresztowany za rzekome szpiegostwo i postawę wrogą partii (konkretnie chodziło właśnie o czytanie niewłaściwych lektur) został pobity i trafił do łagru. Tutaj ze względu na swoje wykształcenie miał lepsze warunki socjalne.
Trafił do brygady leśnej, gdzie musiał ciężko pracować. Pewnego razu, gdy bohaterowi wpadł do ogniska chleb, ten wyciągnął go, parząc rękę. Został za to zwolniony na kilka dni z pracy. Odtąd zdecydował się na świadome męczeństwo, dla zapewnienia sobie komfortowych warunków bytowania. Raz w tygodniu celowo ranił sobie rękę. Jednak został przejrzany przez władze obozowe.
Bohater został wyznaczony do przeniesienia do innego łagru, na Kołymę - mało kto wracał z niego żywy.
W akcie desperacji i protestu, ale też pragnąc do końca zachować godność oblał się wrzątkiem, wskutek czego zmarł. Bohater wykazał się dużą siłą woli i zdolnością do największych poświęceń, w celu ocalenia swojej godności. Do końca pozostał w pamięci Grudzińskiego jako symboliczny obraz człowieka, który przegrał wszystko, w co wierzył. Postać Kostylewa jest niejednoznaczna. Z jednej strony pokazuje ona człowieka, który przewartościował swoje życie, by odrzucić zakłamanie komunistycznej propagandy, z drugiej zaś zdecydował się na samookaleczanie, byle tylko nie iść do pracy - co było mimo wszystko mało honorowym rozwiązaniem. Jednak Kostylew nikomu świadomie nie zaszkodził - do końca starał się tylko zachować swą godność, co też mu się udało.
Gustaw Herling-Grudziński zawarł książce wiele dramatycznych doświadczeń, przeżyć z więzień i obozów sowieckich, których sam był uczestnikiem. Czytając książkę dostrzegamy nieludzkie zachowania, a także bohaterstwo w walce o zachowanie własnej godności w bestialskich warunkach.
Grudziński stworzył szczegółowy obraz męczeństwa Kostylewa, bardzo szczegółowo opisał jego losy. Michaił jest szczególną postacią, gdyż to właśnie on pokazał,
że należy ratować człowieczeństwo nawet poprzez męczeństwo. Na jego przykładzie doskonale ukazana jest rozpaczliwa walka jednostki o zachowanie własnej godności. Wyróżniał się spośród innych więźniów, gdyż nie chciał pracować dla swoich oprawców i opalając sobie rękę skazywał się na straszliwe cierpienia. Robił to tylko po to, aby nie pracować dla Rosjan i dzięki temu w żaden sposób nie dać się im wykorzystać.
Niebawem, gdy aresztowano go przypadkowo, jako jednego ze znajomych właściciela wypożyczalni książek i oskarżono go o szpiegostwo, po wielu przesłuchaniach i różnego rodzaju stosowanych torturach uwierzył sędziemu w to, iż jest winny. Przyznał się, a wyrok jaki otrzymał skazywał go na 10-letni pobyt w łagrze.
Grudziński, bardzo szczegółowo opisał losy bohatera. Michaił jest szczególną postacią, gdyż to właśnie on pokazał innym, że należy ratować resztki
człowieczeństwa nawet poprzez okaleczanie.
Na jego przykładzie autor ukazał rozpaczliwą walkę jednostki o zachowanie własnej godności.
Wyróżniał się spośród innych więźniów, gdyż nie chciał pracować dla swoich oprawców i opalając sobie rękę skazywał się na straszliwe cierpienia.
Robił to tylko po to, aby nie pracować dla Rosjan i dzięki temu w żaden sposób nie dać się im wykorzystać. W oczach autora był człowiekiem niezwykłym zasługującym na chwile uwagi czytelnika.