Dwóch mitologicznych bohaterów o różnych charakterach. Do którego jestem podobna? Uważam, że postawa niesfornego Ikara jest mi bliższa. Mit o Dedalu i Ikarze jest opowieścią o dwóch różnych postawach życiowych. Każda z nich na swoje mocne strony. Nad tymi cechami będę się zastanawiać w dalszych rozważaniach.
Bohaterowie greckiego mitu zostali uwięzieni na wyspie przez króla Minosa. Obaj pragnęli uciec i być wolni. Dedal był ojcem Ikara. Obmyślił doskonały plan ucieczki. Zaprojektował skrzydła z ptasich piór zlepionych woskiem, co świadczy o jego pomysłowości. Był odpowiedzialny za syna. Ostrzegł Ikara przed niebezpieczeństwami, jakie mu grożą. Ucałował syna przed wylotem. Dedal, widząc syna spadającego i tonącego w morzu, nie próbował mu pomóc. Krytykował go za jego postęp. Za wszelką cenę dążył do celu. Powrócił jednak, by pochować syna na wyspie. Postawa Dedala nie posiada tylko dobrych stron. Nie marzył, był poważny. Pod pewnym względem powinniśmy mieć trochę cech Dedala. Nie sadzę jednak, abym była do niego podobna.
Ikar był młodzieńcem. Wiedział o zakazach ojca, a mimo to postąpił lekkomyślnie. Marzył aby poczuć cos niezwykłego, dostępnego tylko dla bogów. Pragnął zobaczyć to, co dla człowieka było nieosiągalne. Cecha, która nas łączy, to bezmyślność. Wiem, że należy pomyśleć dwa razy zanim coś się zrobi, ale nie zawsze to mi wychodzi. Jestem lekkomyślna, ponieważ robię wszystko na ostatnią chwilę. Podobnie jak Ikar, dla marzeń mogłabym poświęcić wszystko, bo one są bezcenne.
Mit tłumaczy ludziom różne zachowania i zjawiska, których do końca nie rozumiemy. Sądzę, że postawa Ikara jest mi bliższa. Każdy człowiek powinien mieć trochę cech z jednego, jak i drugiego. Nawet we współczesnych czasach mamy dużo takich ,,Ikarów? i ?Dedal?. Podsumowując, uważam, że cechy jakimi charakteryzował się Ikar są bardziej zbliżone do moich niż cechy stanowczego Dedala.