Opis obrazu Rycerz, Śmierć i Diabeł
Nastrój obrazu Rycerz, Śmierć i Diabeł Albrechta Dtera jest smutny i mroczny. Kolorystyka tego dzieła jest mętna i przerażająca.
Na pierwszym planie obrazu znajduje się rycerz na koniu. Jest on stary i zmęczony swoim życiem. W lewej ręce trzyma lejce, a w drugiej dzidę do polowania na dzikie zwierzęta. Rycerz jedzie w pełnej zbroi, a przy jego boku przypięty jest długi miecz.
Na drugim planie czai się Śmierć. Jedzie ona na koniu-szkielecie. Twarz ma zgniłą, a wzrok łakomie skierowany na rycerza. Pokazuje mu klepsydrę, która świadczy o tym ile czasu mu zostało. Zdaje się jakby mówiła : „Śpiesz się!”.
Znajduje się tam także Diabeł. Jest on przedstawiony w postaci zwierzęcia o ludzkich kształtach z dzidą w ręce. Patrzy się na rycerza tak jakby miał zaraz się na niego rzucić.
Przy boku konia rycerza biegnie pies. Wygląda na przestraszonego jednak nie chce opuścić swego pana w jego ostatnich chwilach.
Pod psem w drugą stronę ucieka jaszczurka. Zdaje się jakby chciała się jak najszybciej oddalić od przejezdnych.
Na trzecim planie znajdują się drzewa bez liści. Nadają one temu obrazowi jeszcze bardziej złowrogiego nastroju.
W tle jest miasto, do którego rycerz prawdopodobnie chciał się udać lub, z którego wyjeżdża.
W lewym dolnym rogu autor umieścił czaszką na kamieniu, która symbolizuje nadchodzącą śmierć i tabliczkę z datą powstania tego obrazu oraz swoje inicjały lub litery AD, które oznaczają Anno Domini (roku pańskiego).