Charakterystyka Ligii "Quo vadis"

Ligia to córka króla Ligów. Jej właściwe imię brzmi Kalina. Ligia jest zakładniczką, która trafiła do Rzymu wskutek przybycia Ligów w czasie wojny, zwabionych obietnicą ogromnych łupów. Według źródeł historycznych Ligowie zamieszkiwali tereny między rzekami Wisła a Odra w I w. n.e. Cezar Klaudiusz obawiając się o bezpieczeństwo swego państwa zawarł umowę z Ligami, że ci nie przekroczą granicy a w zamian Rzymianie dostaną zakładników, między którymi znajdowały się żona i córka wodza. Po wojnie zakładnicy zostali w rękach Histera, lecz matka dziewczynki zmarła, a Ligie odesłano do Pomponiusza, który oddał ja siostrze, Pomponii Grecynie. Ta razem z mężem Plaucjuszem Aulusem zaopiekowali się nią i traktowali jak córkę.

Kalina to śliczna, młoda dziewczyna. W książce nazwana jest "zaledwie dzieckiem" ze względu na bardzo młody wygląd. Była szczupła i zgrabna. Na pierwszy rzut oka Petroniusz nie widział w niej nic szczególnego, dopiero po jakimś czasie uznał ze jednak ma coś w sobie.Petroniusz był bardzo spostrzegawczy wiec zauważył, ze Ligia miała "twarz różowa i przezrocza, i świeże usta, jakby do pocałunku złożone, i niebieskie jak lazur morz oczy, i albatrasowa białość czoła, i bujność ciemnych włosów, (...) i lekka szyje, i "boska" spadzistość ramion, i cala postać giętka, smukła". Kiedy znajdowała się w wiezieniu straciła witalność i straciła olśniewający wdzięk. "(...)teraz twarz jej stała się niemal przezroczysta, ręce wychudły, ciało wyszczuplało przez chorobe, usta pobladły i oczy nawet zdawały się być mniej błękitne niż przedtem."

Ligia jest wykształcona dziewczyna, o czym świadczyła jej odpowiedz na powitanie Petroniusza, ktoremu odpowiedziala fragmentem z dzieła o Odyseuszu, "Nie byle kto Ty jesteś " i nie byle glowa!". Szybko się uczyła przysłuchując się lekcjom syna Aulusow, "Jest w domu pedagogus Grek(...) który uczy naszego chłopaka, a dziewczyna przysłuchuje się lekcjom." Wychowywana była w wierze chrześcijańskiej przez Pomponie Grecyne. To właśnie nauka Chrystusa kierowała wszelkimi działaniami podjętymi przez dziewczynę.
Ligia jest niewinna i cnotliwa i taka właśnie uległa urokowi Marka Winicjusza, którego uważała za "przepysznego i pięknego jak pogańskiego boga." Jednak mimo zauroczenia w chłopaku bala się zostać jego nałożnicą i zmuszona była do ucieczki i schronienia się miedzy chrześcijanami. Świadczyło to o jej odwadze i dojrzałości dziewczyny, która wolała stracić lubego niz postąpić wbrew zasadom wyznawanych przez chrześcijan. Kiedy zrozumiała, że zaczęła odwzajemniać uczucia patrycjusza, zdecydowała na ponowne ukrycie, wyrzekając się grzesznych według niej uczuć.

Ligia była skromna osoba. Czuła się dobrze i swobodnie w gronie przyjaciół, natomiast wśród obcych czuła się skrepowana i była nieśmiała. Ceniła zupełnie inne wartości niż Winicjusz, Petroniusz czy pozostali mieszkańcy dworu. Kiedy tam się znalazła, z rozkazu Petroniusza, była zrozpaczona i zawiedziona widokiem cezara oraz jego otoczenia. Do wszystkich odnosiła się z sympatią. Liczyła na to, że nawet tak zła kobieta jak Pompea pomoże jej odzyskać dom. Niestety, zawiodła się na niej. Była osobą na wskroś uczciwą, nigdy nie kłamała. Dlatego tak bardzo zabolała ją reprymenda, jaką otrzymała od Kryspusa, kiedy zwierzyła mu się, że kocha poganina, Marka Winicjusza.

Ligia była osoba niezwykle oddana wierze chrześcijańskiej Nie czuła do nikogo nienawiści, była troskliwa i litościwa nawet dla marka, który chciał ja uczynić swoją nałożnicą. W jej sercu nie było miejsca na niemoralne i niegodne uczucia. Według mnie Ligia jest wzorcem kobiety, która powinny naśladować każde pokolenia. Jej zachowanie świadczy o dużym temperamencie i odwadze. Potrafiła postawić wiarę nad miłość, co pozwoliło nawrócić jej pogańskiego wybranka na dobra drogę i w końcu połączyć ich ze sobą.