Allelopatia szkodliwy lub korzystny wpływ substancji chemicznych wydzielanych przez rośliny lub grzyby danego gatunku lub pochodzących z rozkładu tych roślin. Allelopatia odnosi się głównie do substancji chemicznych wydzielanych do podłoża, które wpływają na wzrost innych organizmów w bezpośrednim otoczeniu, głównie roślin i bakterii. Substancje mogą pobudzać lub hamować kiełkowanie, a także wzrost i rozwój innych gatunków roślin żyjących w bliskim sąsiedztwie lub zajmujących bezpośrednio po nich to samo miejsce.
1. Substancje te, wydzielane poprzez żywy organizm roślinny lub uwalnianie podczas rozkładu jego resztek hamują lub pobudzają wzrost i kiełkowanie określonych roślin.
2. Allelopatia dodatnia:
- po życie sieje się chabra
- po rzepaku rumianek
- po pszenicy kąkol
- w ziemniakach łubin
- cebule koło truskawek
- dynię koło fasoli
- fiołek polny, wyka po życie
- cebula, kalarepa po burakach
- fasol, kukurydza, groch, po ogórkach
- fasol, kukurydza, chrzan po ziemniakach
- groch, sałata, por po marchewi
- kąkol, chaber bałwatek, kukurydza po pszenicy
- koniuczyna, lucerna po trawie
- lnicznik po lenie
- marchew, rzodkiewka, truskawka, ogórek po sałacie
- rośliny aromatyczne, ziemiak, seler, koper, bureak po roślinach kapustnych
- rzeżucha po szarłatcie
- ziemniak, groch, fasola, ogórek, dynia po kukurydzie
- ziemniaki, marchew, ogórek, kapusta po fasoli.
3. Allelopatia ujemna:
- pszenicę po jęczmieniu
- mak po ziemniakach
- cebula, czosnek, mieczyk po fasoli
- dynia, kabaczek, ogórek, słonecznik, pomidor po ziemniakach
- fasola, gorczyca po burakach
- koper po marchwi
- krwawnik po trawie
- lulek czarny po koniczynie
- mak polny, ostrożeń po pszenicy
- wszystkie rośliny obok orzecha włoskiego.