Siew i ochrona rzepaku

SIEW I OCHRONA RZEPAKU

1. Siew rzepaku ozimego
- prawidłowy siew decyduje w znacznej mierze o powodzeniu uprawy rzepaku
- do siewu należy używać tylko nasion kwalifikowanych
- zaprawianie nasion chroni młode rośliny rzepaku przed szkodnikami i chorobami
- rzepak wysiany zbyt wcześnie rozwija się przed zimą zbyt bujnie, co zwiększa niebezpieczeństwo jego wymarznięcia
- opóźnienie siewu powoduje, że rośliny nie zdążą się jesienią dobrze zakorzenić, wytworzyć silnej rozety i zahartować (to też zwiększa ryzyko wymarznięcia)
- terminy siewu (zależą od rejonu kraju)
- północno ?wschodnia część Polski ? 5-10 VIII
- rejony zachodnie ? 15-25 VIII
- Polska środkowa ? 15-20 VIII
- głębokość siewu 1 ? 2 cm (rozstawa 30 ? 40 cm lub 15 ? 25 cm)
- głębokość siewu (gleby przesuszone 3cm)

2. Choroby
rzepak ozimy głównie jest porażony przez choroby grzybowe:
- zgorzel siewek ? porażone rośliny czernieją i zamierają, występuje podczas ukazywania się wschodów
- czerń krzyżowych ? występują brunatne plamy na liściach, łodygach, łuszczynach, porażony łuszczyny mają nienormalne kształty, kurczą się i pękają, występuje jesienią oraz w czasie kwitnienia i dojrzewania
mączniak rzekomy ? żółte plamy na górnej stronie liści i szary nalot na dolnej stronie, porażone liście zamierają, a przy porażeniu łodyg giną całe rośliny, należy przerwać uprawę rzepaku i innych krzyżowych na co najmniej 4 ? 5 lat, występuje w jesieni i na wiosnę

3. Szkodniki
- słodyczek rzepakowy ? chrząszcz z zielonkawym połyskiem, samice wgryzają się do pąków kwiatów ? składają jaja ? niszcząc słupek i pręciki, silnie uszkodzone paki zamierają
- chowacze ? małe chrząszcze, larwy żerują w liściach, w łodygach, w szyjkach korzeniowych i w łuszczynach.