Od lat toczy się batalia o zachowanie dla przyszłych pokoleń jednego z naszych największych skarbów narodowych - Puszczy Białowieskiej. Ten unikalny na skalę europejską las położony na kresach kresów Rzeczypospolitej jest ostatnim fragmentem puszcz, jakie pokrywały przez tysiące lat nasz kontynent.
Od dawien dawna rozgrywa się walka o zachowanie na długie lata jednego z naszych największych skarbów, a mianowicie Puszczy Białowieskiej. Ten unikalny w Europie „las” położony na kresach kresów Polski jest ostatnim fragmentem puszcz jakie pokrywały przez tysiące las nasz kontynent.
km².
Puszcza Białowieska Zajmuje obszar 150.tys ha z czego tylko 62 ,5 tys. ha leży na stronie polskiej w tym 10tys jest objętych ochroną w ramach Białowieskiego Parku Narodowego-po stronie białoruskiej cała część jest objęta ochroną. Tereny dzisiejszego Parku Narodowego już kilka lat wcześniej starali się chronić Polscy królowie, dbając w ten sposób o zamieszkujące je cenne zwierze- Żubra. Od niedawna polska część parku wraz z częścią Białoruską tworzy Euroregion.
Puszczańskie liczby przemawiają do rozumu: 26 gatunków drzew, 56 gatunków krzewów i 14 Krzewinek. Na drzewostan PUSZCZY BIAŁOWIESKIEJ składają się głownie świerk, sosna, brzoza i dąb. Unikatową florę puszczy szacuje się na prawie 5 tys. gatunków w tym 990 gatunków roślin naczyniowych, 3tys. gatunków grzybów, 277 gatunków porostów i prawie 200 mchów, 81 śluzowców i 156 glonów aerofitycznych.
Na powstanie Puszczy Białowieskiej potrzeba było tysiące lat. Teraz w jednej chwili możemy ją zniszczyć, dlatego właśnie powstał Białowieski Park Narodowy, lub ośrodek hodowli żubrów. Ochrona dla tak unikalnych „skarbów” dla narodu jest bardzo ważna, a wciąż ludzie tego nie pojmują.