Charakterystyka Wertera.

Na podstawie analizy podanego fragmentu i znajomości całego utworu scharakteryzuj Wertera. Zwróc uwagę na rolę miłości i literatury w życiu bohatera oraz jego stosunek do natury.

Cierpienia młodego Wertera? J.W. Goethego to przykład utworu epistolarnego, powstałego w romantyzmie. Utwór ten nazywany był ?Biblią romantyków?. Od postawy głównego bohatera wykształciły się takie pojęcia jak werteryzm czy bohater werterowski.
Werter był młodym, wykształconym i oczytanym mężczyzną. Patrzył na świat poprzez pryzmat uczuć, dlatego nie odpowiadały mu normy panujące w otaczającym go świecie. Szukał sensu życia, który według niego ukryty jest w miłości.
Przytoczony fragment opisuje wydarzenia następujące po sprowadzeniu się Wertera doWaldheim. 21 Czerwca pisze list do Wilhelma, w którym opisuje swoje codzienne zajęcia. Dowiadujemy się z niego, że Werter ceni sobie prostotę i życie wiejskie. Prowadząc proste życie unika cywilizacji, która według niego jest źródłem zła i konwenansów.
Werter nie był w stanie sprostać życiu w normalnym społeczeństwie i dostosować się do panujących w nim reguł, odczuwał ciągły smutek i melancholię: ?...(...) Iż nie dostało mi się w udziale szczęście, najczystsze szczęście życia.?. Dominująca cechą bohatera była jego nadmierna wrażliwość dotycząca sery uczuć, natury, a także literatury.
Miłość jest dla Wertera największa wartością, jednak, gdy poznaje Lottę nie walczy o jej uczucia, przyjmuje postawę rezygnacji, zdaje się być od razu pogodzony z niekorzystną dla siebie sytuacją. Nie usiłuje wpłynąć na decyzję swojej wybranki, pozostawia sprawy swojemu biegowi ? jest nieszczęśliwie zakochany. Mimo tego Werter dzięki miłości idealizuje otaczający go świat. W chwilach smutku i wewnętrznych rozterek szuka kontaktu z przyrodą.
Natura jest dla niego swoistym azylem, ucieczką od zła i ludzi. Werter potrafi docenić jej piękno, uwielbia z nią obcować: ?A tam szczyt góry! Jakiż uroczy musi być stamtąd widok w dolinę? ? W dali wyłania się cały łańcuch zachodzących na siebie wzgórz! O, jakże by miło było tam wędrować i błądzić.?. Postrzega naturę jako tło do rozważań filozoicznych i życiowych rozmyślań. Utożsamia przyrodę z wolnością.
Podobnie rzecz ma się na literaturą. Werter to inteligentny i oczytany człowiek. Czytanie, tak jak kontakt z naturą przenosi go w inny, beztroski świat: ?Jakiż niewysłowiony jest świat, w który przenosi nas poeta.?. Literatura towarzyszy bohaterowi w codziennych sytuacjach: ?Potem siadam i łuskam go, czytając przy tym Homera.?. Często zagłębia się w dziełach Homera (opowiadających o mitycznej przeszłości) ? symbolu klasycyzmu oraz w pieśniach Osjana (dzieła pełne grozy o charakterze legendarnym) ? symbol nowych tendencji. Werter dobiera literaturę do swojego obecnego nastroju.
Werter jest człowiekiem samotnym i niedocenianym przez otoczenie, być może, dlatego, ze zwraca uwagę tylko na swoją osobę i odsuwa się od innych. Nie realizuje swoich planów, woli marzyć i tęsknić za lepszym życiem. Według niego czynne działanie zawsze przynosi rozczarowanie. Postrzega świat poprzez pryzmat uczuć, co pobudza wrażliwość, wzbogaca wnętrze człowieka, jednocześnie ułatwia i utrudnia kontakty z innymi ludźmi, powoduje odczuwanie bólu istnienia, jest przyczyna dramatycznych życiowych decyzji. Skłócony z rzeczywistością Werter popada w depresję, cierpi na nieuleczalny pesymizm. Samobójstwo jest dla niego jedynym wyjściem z sytuacji.