Na ile jesteśmy Odyseuszami?

Tematem mojego wypracowania jest pytanie ?Na ile jesteśmy Odyseuszami?. Mnie jak również wielu innych ludzi ma bardzo wiele wspólnych cech z Odysem. Każdy człowiek jest ciekawy świata i ludzi, wokół których żyje podobnie jak Odys. Od dziecka intryguje nas nasze otoczenie chcemy wiedzieć jak nazywa się osoba, przedmiot, który zobaczymy, wtedy pytamy się rodziców ?Mamo, tato, kto to??, ?Mamo, tato, co to?.
Gdy dorastamy odkrywamy w sobie nowe cechy upodabniające do Odysa. Zaczynamy cenić przyjaźń. Szukamy osób, z którym można zaufać i szczerze z nim pozmawiać. Przyjaźń jest jedną z najważniejszych rzeczy w życiu człowieka, często doceniamy ją za późno i zostajemy sami ze swoimi problemami. Według mnie potrafię doceniać przyjaźń, zawsze staram się pomagać zaprzyjaźnionym ze mną osobom i sądzę, że mogę na nich liczyć w trudnych momentach.
Cechami, które łączą mnie i Odysa są również spryt, pomysłowość oraz inteligencja. Sądzę, że jestem sprytnym człowiekiem potrafię sobie radzić w trudnych sytuacjach wymagających tej właśnie cechy. Zawsze byłem doceniany za moje pomysły. Wydaje mi się, że posiadam umiejętność wyboru właściwych wartości. Mam w sobie mocno ugruntowaną hierarchię wartości, wiem, że żeby coś znaczyć w dzisiejszym świecie muszę skończyć szkołę, a potem podjąć uczciwą pracę.
Podobnie jak Odys staram się stawiać czoło życiowym problemom i rozwiązywać je. Uważam, że ucieknie przed problemami jest najgorszą rzeczą, jaką człowiek może zrobić w takiej sytuacji. Trzeba starać się walczyć z problemami a nie od razu się poddawać mówiąc, że i tak walka nic nie da. Sądzę, że do tej pory dobrze radze sobie z problemami, ale zdaję sobie sprawę, że to dopiero początek mojej drogi zwanej życiem i jeszcze gro problemów o wiele trudniejszych jak do tej pory przede mną.
Te oto przedstawione cechy według mnie dają odpowiedź na postawione na początku pytanie, że wiele jest podobieństw między Odysem, a mną.