1. Łańcuch węglowy numerować tak, aby był możliwie, jak najdłuższy.
2. Łańcuch węglowy numerować tak, aby lokanty (podstawniki) stały przy węglu o jak najmniejszej wartości.
3. W nazwie podać, przy którym węglu znajduje się podstawnik, a ilość podstawników określić przedrostkiem di – 2; tri – 3; tetra – 4.
4. W przypadku, gdy w łańcuchu jest wiązanie podwójne lub potrójne, łańcuch numerować tak, aby wiązanie wielokrotne stało przy węglu o jak najmniejszej wartości.
5. Grupa metylowa (CH3) nie może stać przy węglu skrajnym, a grupa etylowa (C2H5) przy pierwszym i drugim węglu od dowolnej strony.
6. Przy podawaniu podstawników o kolejności decyduje alfabet.