Zaraza ziemniaka jest najbardziej rozpowszechnioną i najważniejszą gospodarczo chorobą. Pojawia się najczęściej pod koniec czerwca lub na początku lipca. Jej wystąpieniu sprzyjają kilkudniowe opady deszczu lub długo utrzymujące się mgły i rosy oraz temperatura powietrza nie przekraczająca 15 stopni celcjusza. Pierwsze objawy zarazy można zauważyć na środkowych i dolnych liściach krzaków ziemniaka. Na liściach występują brunatne plamy. Równocześnie z objawami choroby na liściach pojawiają się wydłużone, ciemnobrązowe plamy na łodygach, wierzchołkach roślin i ogonkach liściowych. Wraz z rozwojem choroby plamy te zajmują coraz to większą powierzchnię łodygi, przybierają barwę ciemnobrązową do czarnej a na powierzchni pojawia się biały kożuszek. Nalot tworzy się wokół nekrozy, nigdy na niej. Ważnym czynnikiem zmniejszającym ryzyko porażenia roślin zarazą jest uprawa odmian o podwyższonej odporności i używanie zdrowych bulw do sadzenia. Ochrona chemiczna plantacji ma na celu profilaktyczne, kilkakrotne opryskanie plantacji fungicydami w celu opóźnienia pojawiania się choroby. Do pierwszych zabiegów stosuje się jeden z fungicydów układowych np. Ridomil MZ 72 WP. Następny zabieg należy wykonać około 14 dnia później najlepiej tym samym fungicydem co za pierwszym razem. Kolejne zabiegi powinny być wykonywane za pomocą fungicydów działających powierzchniowo – czyli kontaktowo np. Bravo 75 WG lub Dithane 75 WG. Do ostatnich zabiegów chemicznych zaleca się użycie fungicydu np: Altima 500 SC które zabezpieczają bulwy przed porażeniem i desykacja naci ziemniaczanej, która wpływa na jakość i zdrowotność plonu ziemniaka.