Charakterystyka dynamiczna Jacka Soplicy

Jacek Soplica to jeden z głównych bohaterów epopei Adama Mickiewicza pt.: "Pan Tadeusz". Był bratem Sędziego - właściciela dworku Soplicowskiego i „przyjacielem” Stolnika Horeszki. Mimo że nie należał do zamożnej szlachty, ludzie traktowali go z wielkim szacunkiem. Jest to bohater dynamiczny, ponieważ posiadał dwie osobowości Jacka i Księdza Robaka.

Soplica był bardzo atrakcyjnym mężczyzną, podobającym się wszystkim kobietom. Nosił tradycyjny strój szlachecki i sumiaste wąsy, przez co zyskał przydomek "Wąsal". Głównymi cechami charakteru Soplicy były impulsywność i duma, co przyczyniło się do wielu konfliktów i sporów między nim i szlachcicami. Ten zawadiaka posiadał jednak czułe serce. Jego sympatią była córka Stolnika Horeszki- Ewa. Miłość ta stała się przyczyną wielu niepowodzeń. Soplica pod wpływem impulsu zabił ojca ukochanej, gdyż ten nie wyraził zgody na ich ślub. Chluba, pożądliwość, alkohol i porywczy charakter bohatera doprowadziły śmierci, nie tylko Horeszki, ale również swojej żony. Po tym zdarzeniu Jacek bardzo się zmienił, może bał się, że to, co zrobił, wyjdzie na jaw, a może było mu bardzo przykro, że tak postąpił.

Ksiądz Robak to diametralne przeciwieństwo Soplicy. To wzór człowieka spokojnego, gorliwego, patriotycznego. Świadczy o tym sytuacja, w której uratował Gerwazego i Hrabiego w trakcie najazdu Moskali. Jak widać, głęboko w jego duszy drzemały okruchy dobroci. Cechy, jakiej na pewno nie posiadał Jacek Soplica, a którą miał kapłan była zdolność wybaczania. Swoje błędy chciał naprawić poprzez wierną służbę ojczyźnie. Walczył on nie dla chwały, ale po to, by odkupić swoje złe uczynki popełnione w młodości. Wstąpił do zakonu i przyjął imię ks. Robaka. Jako emisariusz utrzymujący łączność z polakami w zaborach, wykazał się odwagą i oddaniem. To wzór godny naśladowania.

Przemiana wewnętrzna Jacka Soplicy jest dowodem na to, że warto się zmieniać, że jeśli chce się naprawdę osiągnąć cel, można to zrobić. Błędy popełnione w młodości były przyczynami wielu nieszczęść, ale czy istnieją ludzie nieomylni? Najważniejsze jest to, że „wąsal” nie wstydził się przyznać do tego, co zrobił źle i pragnął to naprawić. Jego metamorfoza z Jacka Soplicy- porywczego młodzieńca, w księdza Robaka- opanowanego patriotę dała mi wiele do myślenia odnośnie do naszego życia i postępowania. Sądzę, iż stwierdzenie "trudne czasy rodzą wspaniałych ludzi." świetnie pasuje do naszego bohatera- Jacka Soplicy.