Buntować się, czy nie?

Definicja buntu jest bardzo prosta. Bunt to protest, sprzeciwienie się, wyrażanie własnego zdania. Możemy wyznaczyć bunt jednostki, tak jak i społeczeństwa. Ludzie są tak skonstruowani, że naturą rzeczy nie będą się godzić na to, co zastaną. Będą szukać, przeciwstawiać się, buntować. Moim zdaniem należy się sprzeciwiać, ponieważ każdy z nas ma własne zdanie i nic nie powinno być nam narzucane. Żyjemy w wolnym kraju, dlatego też jesteśmy wolnymi ludźmi, którzy maja prawo głosu i swobodnego wypowiadania się w gronie przyjaciół, rodziny, znajomych, tak jak i przy całej społeczności. Wypowiedzi te powinny być przyzwoite i nie obraźliwe.
Przykładem słusznego buntu jest bohaterska obrona Westerplatte. Wraz z atakiem na Westerplatte na Polskę ruszyło 1,8 mln żołnierzy niemieckich i 1640 samolotów, którym mogliśmy przeciwstawić milion żołnierzy i 400 samolotów. Polska nie była potęgą militarną, ale nie baliśmy się sprzeciwić. Stawiliśmy czoło Niemcom. Obrona trwała 7 dni. Rozkazy przewidywały najpierw 6, później 12 godzin walki. Straty polskie wyniosły 15 zabitych, niemieckie - około 400. Obrona Westerplatte stała się jednym z najbardziej znanych symboli polskiego oporu. Ta heroiczna walka obudziła świadomość Polaków i umocniła ich w staraniach o odzyskanie niepodległości, a także odbiła się głośnym echem na całym świecie.
Drugim przykładem jest sprzeciw Marcina Lutra. Zbuntował się on przeciwko błędnym praktykom kościoła. Papież desperacko potrzebował pieniędzy na budowę bazyliki świętego Piotra w Rzymie. Przebaczenie grzechów zaczęto oferować za pieniądze - przebaczenie morderstwa, cudzołóstwa, kłamstwa, kradzieży, przeklinania, itd. Luter miał na ten temat inne poglądy, dlatego tez stworzył 95 tez wzywających do reformy kościoła. Główne tematy reformacji można zmieścić w trzech zasadach: tylko Pismo, tylko wiara i tylko łaska. A wszystkie prowadzą do idei: tylko Bóg. Bunt ten spowodował, że Biblia została przetłumaczona na różne języki, a nauka biblijna w zanaczym stopniu rozwinęła się.
Motyw buntu w literaturze to temat rzeka. Wybrałam dramat W. Szekspira pt. „Romeo i Julia”. Para kochanków pochodzących z różnych nienawidzących się rodów walczy o przetrwanie ich miłości. Oboje boją się sprzeciwić rodzicom, mimo tego biorą ślub. Rodzice Juli nie wiedząc o zaślubinach swojej córki chcą wydać ją za Parysa. Dziewczyna nie może wyjść za niego, ponieważ popełniłaby bigamię, knuje więc spisek z ojcem Laurentym. Cała akcja utworu kończy się tragiczne, gdyż kochankowie umierają. Rodzice młodej pary dowiedziawszy się o śmierci swoich dzieci, zrozumieli, że nie warto prowadzić kłótni i narzucać swojego zdania innym. Zrozumieli to jednak za późno.
Uważam zatem, iż warto stawać w obronie swoich racji, ponieważ można przez to osiągnąć bardzo wiele. Nie zawsze prowadzą one do zwycięstwa, jednak odgrywają dużą rolę w życiu społeczeństwa i naszym własnym. Obrońcy Westerplatte, Marcin Luter oraz bohaterowie „Romea i Juli” byli zdeterminowani. Walczyli o swoje, chociaż wiedzieli, że zwycięstwo nie będzie proste.