Humanizm

Humanizm – to podstawa intelektualna i moralna wyrażająca się w uznawaniu człowieka wraz z jego potrzebami duchowymi i materialnymi za najwyższą wartość; kierunek myśli filozoficznej skupiający się wokół problemów człowieka, jego natury i współżycia z przyrodą

Humanista – zwolennik, uczony humanizmu, przedstawiciel epoki odrodzenia, specjalista w dziedzinie nauk humanistycznych;

Humanistyczny – dotyczący prądu z epoki odrodzenia i humanistów; człowiek z przekonania, iż jego życie to najwyższa wartość;

Humanitarny – zgodny z zasadami humanitaryzmu, człowiek czyniący dobro, niosący pomoc w trudnych sytuacjach, ludziom oraz zwierzętom;

Źródła humanizmu:
- Rękopisy – ludzie byli ciekawi przeszłości, dlatego zaczynali gromadzi różne źródła pisane, głównie rękopisy, lecz nie wszystko rozumieli; z czasem ludzie zaczęli się dokształcać; rozwijały się studia językowe, mające na celu ułatwienie rozumienia tekstu; nastąpił rozkwit gramatyki i retoryki; prace i badania okazały się konkurencją dla scholastyki i dialektyki;
- Biblia – drugie źródło pisane wywodzące się z chrześcijaństwa; było ono określane mianem podręcznika zawierającego zbiór wskazówek wskazówek pouczeńmoralnych; sprzyjał mu wynalazek druku, dzięki niemu Biblia bardzo szybko rozpowszechniła się na cały świat;

Cechy ruchu humanistycznego:
- Przywiązanie jak największej wagi do studiów klasycznych;
- Starożytność – ogólny wzorzec i model, którym należy się kierować we wszystkich przejawach aktywności kulturalnej;
- Odkrycie na nowo szereg ważnych tekstów;
- Pogłębienie wiedzy o powszechnie znanych autorach łacińskich;
- Publikowanie drukowanych wydań autorów greckich;
- Przekładanie greki na łacinę;