Recenzja ksiażki o tematyce Resocjalizacyjnej

Wśród książek poświęconych zagadnieniom resocjalizacji , praca pod tytułem „Dzieci ulicy. Problemy – profilaktyka – resocjalizacja” zajmuje miejsce szczególne i dlatego godna jest odnotowania . W książce zasygnalizowanych zostało niesłychanie wiele wątków , zarówno teoretycznych , jak i praktycznych . Mamy tu rozważania typowo naukowe oparte o konkretne badania i obok nich spotyka się coś w rodzaju , poradnictwa , jak że potrzebnego w pracy resocjalizacyjnej . W sposób umiejętny powiązane zostały wątki teoretyczne i praktyczne . Z tego też chociażby względu książka jest cenna , a jej przeznaczenie może być niesłychanie szerokie .
Wielowątkowy charakter książki nie pozwala na omawianie wszystkich zagadnień , dlatego warto odnieść się do niektórych z nich . Generalnie wskazywano na wychowawcze funkcje rodziny i co się z tym wiąże , na resocjalizację dziecka w środowisku otwartym W obszernym eseju Grażyna Olszewska – Baka i Lesław Pytka piszą , że współcześnie trudno określić wolność młodzieży z powodu tempa życia i niesłychanie szybkich przeobrażeń . I z tym właśnie wiąże się pojęcie „ dzieci ulicy” . Współcześnie jest to zjawisko bardzo złożone , związane z obyczajowością , subkulturami , destrukcją . Do dzieci ulicy można z powodzeniem zaliczyć część tych , które spędzają swoje życie w klubach , dyskotekach , wielkomiejskich podwórkach i tam realizują swoje potrzeby .
„Dzieci ulicy” – to nie kolejny eufemizm typu dzieci społecznej troski , analogicznie do dzieci specjalnej troski - to po prostu cała grupa młodych ludzi poszukujących własnych , często nieudanych sposobów radzenia sobie ze światem w najbliższym otoczenie ( s. 18 )
Podsumowując , można powiedzieć , ze zjawisko dzieci ulicy związane jest nie tylko z patologicznym środowiskiem rodzinnym , ale też z poszerzającym się obszarem marginalizacji społecznej , wynikającej z utraty pracy i bezrobocia dorosłych , niezaradności życiowej rodziców w nowych warunkach ekonomicznych ,wreszcie ubóstwa , czy nędzy. Tak więc patologizacja życia dzieci i młodzieży uwikłana jest z czynnikami zdecydowanie jej sprzyjającymi , jakim są ubożenie rodziny , czy brak umiejętności radzenia sobie z problemami życiowymi . Jednocześnie trudno nie doceniać roli , jaką w ostatnich latach odgrywają media , które lasują modę na typ bohatera bezwzględnego ,agresywnego , obrazy pełne zła i przemocy , wrogości w tandetnych scenariuszach filmowych .
Problem ten i inne zostały w książce omówione w kontekście innych państw i widać , ze różnice są tu niewielkie , ze zagrożenie młodzieży i dzieci jest wszędzie , chociaż jego skala różni się . Zwracamy uwagę na dwa kraje stosunkowo bliskie Polsce , to jest Niemcy i Rosję . Otóż w Niemczech wychodzi się od terapii rodzinnej i pomocy rodzinie , gdzie uwzględnia się główne problemy „ redukcji napięć”, unikając równocześnie zaetykietowania , co oznacza że nikogo nie wolno uważać za włóczęgę , uciekiniera lub przestępcę
Natomiast w Rosji uważa się , ze dzieci ulicy to dzieci nie tylko agresywne , źle wykształcone , czy wręcz niedouczone , ze skłonnościami do wchodzenia w konflikt z prawem . Obok nich są dzieci o bardzo niskim poziomie samoakceptacji . bardzo często znajdują się one w sytuacji , która każę się im bronić przed całym światem , co z kolei prowadzi do przeciwstawnych działań : zawiści i nienawiści w stosunku do innych dzieci , a nawet całego otoczenia . badacze rosyjscy wskazują , że problemy wychowawcze dzieci ulicy należy w pierwszej kolejności odnosić do realiów życia i humanistycznego podejścia do wychowanka jako podmiotu i nowego mechanizmu działania . W trzeciej części książki została omówiona problematyka profilaktyki , resocjalizacji w środowisku otwartym i rozwiązania , jakie mogą być stosowane w praktyce. Na tym polu stosunkowo duży dorobek ma w Polsce Krajowy Komitet Wychowania Resocjalizującego . „ Dzieci ulicy to te które na skutek nie spełnienia przez ich rodziców podstawowych funkcji opiekuńczych i wychowawczych dużo czasu spędzają po za domem – na ulicy , podwórku i w innych miejscach niekontrolowanej aktywności . Ulica stała się dla nich źródłem wiedzy o życiu . Tu realizują swoją naturalną aktywność poznawczą i społeczną . są to więc dzieci wychowujące się na ulicy i tam wychowywane
(s. 152) .
Autorzy tej jakże cennej książki starają się odpowiedzieć na podstawowe pytanie : Jeżeli współcześnie , nie tylko w Polsce , ale na całym świecie prowadzona jest resocjalizacja , to co trzeba robić , aby wobec młodocianych osiągnęła ona swoje cele ? Zrozumiałe że nie znajdujemy w książce odpowiedzi , ale czytając ja , spotykamy się z różnego rodzaju opiniami i przykładami , poradami i uwagami , które z powodzeniem można stosować w praktyce wychowawczej . Istota książki sprowadza się do tego , że może być ona przydatna studentom pracującym w szkolnictwie , wychowawcom , kuratorom sądowym , a przede wszystkim rodzicom , dlatego powinni ją przeczytać i powinna ona zająć szczególne miejsce w ich biblioteczkach .