Sawanna

Sawanna obejmuje obszary równin i okolic pod- i międzyzwrotnikowych, porośniętych bujną roślinnością trawiastą ( o liściach ostrych i twardych), z rzadko rozmieszczonymi drzewami bądź kępami drzew albo krzewów. To rzadkie i równomierne rozmieszczenie drzew jest skutkiem konkurencji o wodę, eliminującej drzewa słabiej ukorzenione.

Klimat na sawannie nie jest łatwy z powodu susz i braku wody. W sawannie wilgotnej pora sucha trwa od 3 do 5 miesięcy , w sawannie suchej susza trwa od 5 do 7 miesięcy natomiast na sawannie kolczastej pora sucha trwa często kilka lat.

W czasie suszy ważnym czynnikiem ekologicznym są pożary odgrywające dużą rolę w formowaniu się tego biomu. Ilość opadów może być bardzo zróżnicowana, choć zasadniczo waha się od 200 – 500 mm na rok.

Największy biom tego typu znajduje się w Afryce, aczkolwiek duże obszary sawanny występują w Ameryce Południowej i w Australii Życie ludzi utrudnia suchy klimat , częste pustynnienie terenu spowodowane nadmierną eksploatacją oraz mucha tse-tse występująca na sawannie wilgotnej która jako żywiciel pośredni przenosi wiele chorób np.śpiączkę Afrykańskiej . Do najbardziej znanych gatunków należą Glossina morsitans, roznosiciel śpiączki i nagany, oraz Glossina palpalis, roznosząca śpiączkę.

Sawannę w okolicy Sahelu zamieszkują nomadzi (pasterze), którzy zajmują się hodowlą bydła. Prowadzą oni koczowniczy tryb życia, ponieważ w porze suchej wędrują z stadami na południe gdzie są zielone trawy i woda, a w porze deszczowej wracają na północ. Ilość ich bydła wzrosła w ostatnich latach ze względu na obfite deszcze w okolicach Sahelu, oraz studnie głębinowe.

W Afryce roślinność nie jest zbyt zróżnicowana, przeważają trawy oraz gdzieniegdzie rozmieszczone drzewa: baobaby czyli potężne drzewa liściaste z rodziny wełniakowatych, do 20-25 m wysokości i średnicy pnia 10 m. ,które dożywa do 5000 lat. Dają one owoc, zwany małpim chlebem. Główne gatunki to: baobab właściwy (Adansonia digitata) z Afryki Środkowej, baobab madagaskarski (Adansonia madagascarensis), baobab australijski (Adansonia gregorii)

Oprócz Baobabu występują również akacja, drzewiaste wilczomlecze, drzewa kapokowe i palmy. Produkcja sawanny jest duża, stąd obecność wielkich kopytnych roślinożerców. Faunie zwierząt kopytnych sawanny afrykańskiej nie dorównuje żadna inna na świecie ani pod względem liczebności, ani różnorodności składu. Obok dużej liczby kopytnych wystękują wielkie drapieżniki ( lwy, lamparty ). Dość miękka ziemia sprawia, że wiele drobnych, a nawet średnich zwierząt kopie w niej nory, w których znajduje schronienie przed dziennymi upałami .
Równiny sawanny dostarczają obfitego pokarmu zwierzętom - roślinożernym. Znaczna część ofiar przypisywanych lwom, które polują na duże roślinożerce, takie jak zebry i antylopy (np. gnu ,oryks, kob śniady, impala), w rzeczywistości pada ofiarą hien, a lwy często zadowalają się rolą padlinożerców. Inny drapieżnik, lampart często leży na gałęzi drzewa, bacznie obserwując pobliskie wodopoje. Gdy coś upoluje, zdarza się, że wciąga ofiarę na drzewo, by nie dzielić się z padlinożernym marabutem. Wiele gatunków roślinożerców, jak słonie, bawoły afrykańskie, żyrafy, czy gazele impala, może wspólnie żyć na sawannie, ponieważ odżywiają się odmiennymi roślinami, a więc unikają konkurencji pokarmowej. Skóra wielkich roślinożerców , szczególnie bawołów, dostarczają pokarmu w postaci kleszczy i innych skórnym pasożytów małym bąkojadom. Mangusty pręgowane mają również swoją niszę, odżywiając się małymi zwierzętami, np. jaszczurkami. Skarabeusze robią charakterystyczny kule z nawozu, w których składają swoje jaja ,a wikłacze swe charakterystyczne gniazda budują na gałęziach drzew.