AGRESJA NIEMIEC NA ZSRR. POWSTANIE KOALICJI ANTYHITLEROWSKIEJ. PRZYSTĄPIENIE STANÓW ZJEDNOCZONYCH DO WOJNY.
1. Agresor ofiarą agresji
O świcie, 22 czerwca 1914r. armia niemiecka rozpoczęła realizację planu „Barbarossa” - niemieckiego planu ataku na ZSRR. W pierwszych miesiącach walk Armia Czerwona poniosła szereg klęsk. Wojska niemieckie zajęły kraje nadbałtyckie, okrążyły Leningrad, znalazły się na przedpolach Moskwy i nad Donem. I chociaż Niemców dzieliło od centrum Moskwy 25 km, plan błyskawicznego jej zdobycia nie powiódł się. Niemcy nie zdobyli także Leningradu, który oblężony przez blisko 900 dni obronił się dzięki wojsku i ludności cywilnej, kosztem jednak ogromnych ofiar.
2. Koalicja antyhitlerowska
Z chwilą niemieckiej agresji na ZSRR, premier Churchill zaproponował Stalinowi współpracę. Oba państwa pomimo różnic ustrojowych połączył wspólny cel, jakim było pokonanie Niemiec. Zmienił się również stosunek Stanów Zjednoczonych do wojny, które odstąpiły od swojej tradycyjnej polityki izolacjonalizmu i dołączyły do sojuszu, oferując swoją pomoc w sprzęcie wojennym i zaopatrzeniu armii każdemu krajowi walczącemu z Trzecią Rzeszą.
W sierpniu 1941r. prezydent USA Franklin Delano Roosevelt i premier Wielkiej Brytanii Winston Churchill podpisali wspólny dokument - Kartę Atlantycką, w której określono zasady polityki obu krajów.
Zasady Karty Atlantyckiej zaakceptował ZSRR i inne państwa, także i Polska. W ten sposób powstała z czasem koalicja 49 państw, czyli związek państw sprzymierzonych przeciwko faszyzmowi.