Recenzja filmu "Hamlet".

Akcja „Hamleta” rozgrywa się w starym, średniowiecznym zamku. Przypomina miejsce odseparowane od świata. Legenda łączy tę historię z zamkiem Kronborg, który znajduje się na wyspie Zelandia, w Danii. Głównego bohatera, Hamleta, gra 34-letni Mel Gipson, Gertrudę - Glen Cole i Klaudiusza – Alan Bates.
Film został nakręcony w 1990 r. Z racji tego, że był najbardziej nowoczesnym, w 1991r. został nominowany do Oskara w dwóch kategoriach: kostiumy (dzieło Maurizio Milentii) i scenografia.
Ziffireli, twórca filmu doskonale żongluje tekstami. Pominął aspekty polityczne lektury i nie wprowadził do akcji postaci Fortynbasa, który w oryginalnym tekście obejmuje władzę w Danii po śmierci bohaterów. W pierwszej scenie filmu jest przedstawiony pogrzeb starego Hamleta i rozpacz Gertrudy, czego nie ma w książce. Mimo tego, została zachowana wierność wobec epoki.
Hamlet bardzo przeżywa śmierć Ojca. Kiedy zostaje zawiadomiony o pojawiającym się duchu zmarłego, postanawia niezwłocznie się z nim spotkać i porozmawiać. Dowiaduje się, że został On zamordowany przez swego brata, Klaudiusza. Zostaje poproszony o pomszczenie śmierci. W między czasie dowiaduje się, że ów morderca i jego „cnotliwa” matka, Gertruda, postanowili się pobrać, mimo, że minęły zaledwie około dwa miesiące od morderstwa.
Główny bohater milczy i jest obserwatorem pod maską szaleństwa. Aby się nie wydać musi zerwać ze swoją ukochaną, Ofelią. Do zamku przybywają aktorzy, których postanawia wykorzystać Hamlet. Zastawia pułapkę na Klaudiusza. Zagrana jest scena, która przedstawia faktyczny obraz śmierci starego Króla. Morderca się ujawnia. Chcę się pozbyć młodzieńca za wszelką cenę. Podejmuje próbę zabicia go poza granicami państwa, jednak plan nie doszedł do skutku.
Wróciwszy do ojczyzny, mówi matce o zbrodni i zabija Poloniusza. Między Gertrudą i jej synem panuje erotyczna, wręcz kazirodcza więź.
Później spotyka człowieka kopiącego grób i dowiaduje się, że leżał tam Yiorik, który go niegdyś rozśmieszał do łez. Widzi kondukt pogrzebowy Ofelii. Odbywa się pojedynek między Laertesem, synem Poloniusza i bratem Ofelii, która popełniła samobójstwo z powodu szaleństwa, a Hamletem. Pozorne kibicowanie pasierbowi przez Króla jest bardzo złudne. Razem z Laertesem uknuli spisek. Miecz, przed którym miała się bronić sierota po Królu, był zatruty. Wino, które wypiłby, w razie wygranej, również było zatrute. Walka zdaje się przesądzona. Królowa wypiła zatruty napój, Hamlet został zatruty trucizną z miecza, tak samo jak Laertes. Król ginie śmiercią, jaką zgotował Hamletowi.
Ostatni monolog wymawia Horacy, najlojalniejszy przyjaciel głównego bohatera.
Całość akcji jest dość krwawa i zdaje się mało prawdopodobna. Jednak film został nakręcony z najwyższą jakością.
Zachęcam do obejrzenia.