Obraz Edwarda Muncha pt. „Krzyk” powstał w 1893r. Należy on do cyklu „Fryz życia” i uważany jest za pierwszy charakterystyczny obraz ekspresjonistów. Dzieło to wykonane jest przez malarza w kilku technikach graficznych. „Krzyk” należy do jednych z najbardziej znanych obrazów na świecie. Podobno podczas tworzenia obrazu, malarz inspirację znalazł we własnym życiu.
Na pierwszym planie obrazu znajduje się dziwna, zdeformowana postać. Trudno określić jej płeć, być może artysta przedstawił samego siebie. Twarz osoby wyraża przerażenie, usta otwarte są do krzyku, a ręce w obronnym geście spoczywają na głowie. W tle obrazu widać długi, niekończący się most, a na nim dwie kroczące osoby. Niebo jest krwistoczerwone, a otchłań morza, lub jeziora bardzo ciemna, wręcz mroczna.
Dzieło może obrazować współczesne lęki. Człowiek na pierwszym planie krzyczy z powodu osamotnienia, niebezpieczeństwa ze strony ludzi kroczących tuż za nim, lub lęku przez długim niemającym końca mostem, być może symbolizującym ludzki byt?...
Munch w niesamowity sposób przedstawił uczucie rozpaczy i lęku. Wrażenie nerwowego, niebezpiecznego nastroju potęgują faliste linie pejzażu osiągające kulminację w czerwonych smugach nieba. Artysta mistrzowsko wyraził uczucia stosując różne deformacje kształtów i ekspresje kolorów. Dzieło nakłania nas do głębszych refleksji nad naszym życiem i lękami…