Człowiek współczesny wobec dzieł Romantyzmu.

Romantyzm był epoką szczególnie wyróżniającą przewagę uczuć i wartości duchowych nad rozumem. Dzieła romantyczne mocno podkreślają istotę honoru i miłości w życiu człowieka. Bohaterowie utworów często przeżywają nieszczęśliwą miłość, która doprowadza ich do śmierci. Walczą również o zachowanie honoru swojego i swoich idei, co podobnie czasem niszczy im życie. Historie, jakie przedstawili nam twórcy romantyczni w obecnych czasach zdarzają się rzadko, ale sądzę, że nigdy nie zanikną całkowicie. Dla wielu czytelników odległość i obcość owych zdarzeń staje się czymś fascynującym, skłaniającym do różnych przemyśleń, chwili zastanowienia nad swoim życiem.

Przykładowo, czytając „Konrada Wallenroda” A. Mickiewicza nasuwa się pytanie: Czy dzisiaj są na świecie ludzie, którzy umieją dla idei poświęcić nawet własne życie? Można by powiedzieć, że w czasach tak rozwiniętej cywilizacji każdy problem można rozwiązać drogą pokojową, dialogiem, czy zastosowaniem kompromisu. Jednak ataki terrorystyczne, wojna w Iraku i tym podobne sprawy mówią same za siebie. Piszę o tym, gdyż przy okazji tych zdarzeń dowiadujemy się, że istnieją jeszcze tacy, co w ostateczności własną śmiercią próbują osiągnąć konkretny cel, obronić swoją ideę. Mowa tu oczywiście o samobójczych atakach między innymi w Iraku na obce wojska, a nawet i swoich rodaków z nimi współpracujących.

Są to niewątpliwie straszne zbrodnie, ale wszystko to pokazuje nam, że wydarzenia z romantycznych utworów w odniesieniu do współczesności w żadnym wypadku nie są jeszcze eksponatem muzealnym, czy jakimś zabytkiem, a ich egzotyczność niekiedy staje się rzeczywistością.

Podobnie jest z miłością, nie jest już tak ważna, można bez niej żyć, ale czy odeszła w zapomnienie? W utworze Johann’a Wolfgang’a Goethe’go o tytule „Cierpienia młodego Wertera” poznajemy młodego mężczyznę, który wpada w sidła romantycznej miłości niedającej mu normalnie żyć. Jego ukochana ma narzeczonego, porządnego, uczciwego człowieka, któremu Werter nie miałby odwagi odbierać tak wielkiego uczucia (byłoby to dla niego ujmą na honorze). Bezradność tytułowego bohatera doprowadza go do samobójstwa.

Cała ta historia przeciętnemu, współczesnemu człowiekowi wydaje się nieprawdopodobna, jednak samobójstwa wcale nie zniknęły od tamtych czasów i jeśliby dokładnie sprawdzić to wiele z nich zdarza się dalej właśnie z powodu nieszczęśliwej miłości. Oczywiście teraz targnięcie na własne życie często zostanie odebrane jako następstwo choroby umysłu powstałej w różnych okolicznościach. Jakby tego nie ujmując, znów zauważymy, iż problemy romantyzmu są nadal aktualne, chociaż bardziej abstrakcyjne niż wtedy.

Podsumowując, chciałbym stwierdzić, że dzieła romantyczne zawsze kogoś będą fascynowały, ale ich treści nigdy nie staną się tylko „przeżytkiem”. Człowiek współczesny z upływem czasu będzie oddalał się od niektórych zagadnień romantyzmu i dzięki temu wydaje mi się, iż fascynacja całą tą epoką będzie rosła tak samo jak poczucie obcości.