Wielkie stulecie teatru greckiego tzw. jego "złoty wiek" przypada na V w. p.n.e. Wówczas działali pisarze, którzy nadali ostateczny kształt tragedii antycznej. Byli to trzej wielcy tragicy: Sofokles, eurypides, Ajschylos.
Teatr grecki miał swój początek w obrzędach ku czci boga Dionizosa. Obrzędom tym towarzyszyły śpiewy i tańce winiarzy przebranych w stroje mitologicznych satyrów. Święta te nosiły nazwę Dionizji. W miastach wiosną odprawiano Wielkie Dionizje, a na wsi jesienią Dionizje Małe. Podczas święta wielkich Dionizji odbywał się konkurs dramatyczny, w którym uczestnicy wystawiali trzy tragedie i jeden dramat satyrowy.
Teatr w Grecji budowano pod gołym niebem na obrzeżach miast u stóp górskiego zbocza, które tworzyło naturalną widownię.