W języku niemieckim mamy do czynienia z dwoma rodzajami trybu przypuszczającego:
* Konjunktiv I - stosowany głównie w mowie zależnej - w skład którego wchodzą:
o Konjunktiv Prsens
o Konjunktiv Perfekt
o Konjunktiv Futur
* Konjunktiv II - stosowany dla wyrażenia życzenia, przypuszcenia, prośby, rozkazu - składa się z:
o Konjunktiv Imperfekt
o Konjunktiv Plusquamperfekt
Konjunktiv Imperfekt
Forma Konjunktiv czasowników słabych jest identyczna z formą Imperfekt np: ich machte znaczy zrobiłem lub też zrobiłbym. Formę dla czasowników mocnych tworzymy dodając do formy pierwszej osoby czasu Imperfekt końcówek osobowych, a samogłoski a, o, u dostają przegłos.
ich ginge
ich kme
Konjunktiv Imperfekt odnosi się do teraźniejszości lub przyszłości. Forma ta jest stosowana:
* w zdaniach wyrażających przypuszczenie, zdziwienie
* w zdaniach głównych wyrażających życzenie, którego spełnienie jest możliwe
* w formach grzecznościowych przede wszystkim z czasownikami modalnymi
* w zdaniach warunkowych, w których spełnienie warunku jest możliwe
* w zdaniach porównawczych nierzeczywistych
Konjunktiv Plusquamperfekt
Forma Konjunktiv Plusquamperfekt różni się od czasu zaprzeszłego jedynie tym, że czasowniki posiłkowe haben i sein są w formie Konjunktiv Imperfekt np:
ich htte gefragt
er wre gefahren
Konjunktiv Plusquamperfekt używany jest:
* dla wyrażenia życzenia niemożliwego do spełnienia
* dla wyrażenia pytania z niedowierzaniem
* w zdaniach warunkowych nierzeczywistych
* w zdaniach porównawczych nierzeczywistych
* w zdaniach z czasownikami modalnymi (mssen, sollen, drfen) wyrażających zalecenie lub żądanie nierzeczywiste
Konjunktiv Prsens
Czas teraźniejszy trybu przypuszczającego tworzy się poprzez dodanie do tematu bezokolicznika końcówek. W odmianie tej nie występuje zmiana samogłosek rdzennych w liczbie pojedynczej, a każda końcówka poprzedzona jest samogłoską -e. Poniżej przedstawiam przykładową odmianę.
SINGULAR PLURAL
ich mache wir machen
du machest ihr machet
er/sie/es mache sie/Sie machen
Konjunktiv Perfekt i Futur
Formy tych czasów trybu przypuszczającego nie odbiegają zbytnio od ich podstawowych konstrukcji. Jedyną różnicą jest odmiana czasowników posiłkowych w trybie Konjunktiv Prsens np:
Konjunktiv Perfekt: Er habe das gehrt.