Jan Długosz
Jan Długosz już od wczesnych lat dzieciństwa był żądny poznawania świata. Naukę traktował bardzo poważnie. Twierdził, że znajomość historii jest potrzebna władcom do omijania błędów, które były już popełnione w przeszłości przez ich poprzedników, a także ludowi uczącemu się dzięki niej jak mądrzej żyć. Zdecydował się na prowadzenie kronik, kiedy to po trzydziestu latach od bitwy pod Grunwaldem nikt nie był w stanie wyjaśnić mu znaczenia poszczególnych sztandarów, które brały udział w bitwie. Według jego Historia powinna być ostoją dla człowieka i nigdy nie powinna być podważona. Jednym z czynników uznania Długosza za jednego z najwybitniejszych polskich historyków jest fakt, że dla historii oddał się całkowicie. Jego najwybitniejszemu dziełu, czyli „Rocznikom” poświęcił aż 25 lat swego życia. Traktował on historię jako składnik Królestwa Polskiego bez którego państwo nie mogło normalnie funkcjonować, ponieważ nie miało tradycji ani jakichkolwiek podstaw.