WIOSNA LUDÓW WE WŁOSZECH
- Lombardia, Wenecja i Państwo Kościelne pozostawały w zależności cesarza – niezadowolenie Włosi, którzy nie chcieli obcych dynastii w swoim państwie
- Włosi gotowi do walki o niepodległość – sprzyjała im rewolucja marcowa w Austrii
- Powstanie przeciwko Austrii objęło cała Lombardię, Wenecję, Parmę i Modenę
- Wodzem powstania został władca Sardynii i Piemontu – Karol Albert
- Pod naciskiem opinii publicznej wypowiedział w marcu wojnę Austrii
- W marcu do powstańców przyłączył się Neapol, również papież Pius IX zezwolił na udział ochotników ze swego państwa
- Włosi pomimo przewagi liczebnej ponosili klęski
- 27 lipca - klęska Włochów w bitwie pod Weroną – Austria zajęła Mediolan i przekroczyła granice Piemontu
- dowództwo armii piemonckiej objął generał Wojciech Chrzanowski, który odniósł klęskę pod Novarą (23 marca), co przekreśliło kontynuowanie walki
- Karol Albert abdykował na rzecz swego syna Wiktora Emanuela II i uciekł do Portugalii
- W kwietniu wojska austriackie zajęły Modenę, Toskanię i Parmę
- Wygrane Habsburgów zaniepokoiły Francje, która wysłała swoje odziały dowodzone przez generała Oudionta
- Wystosowano do papieża żądania o uznanie pewnych instytucji liberalnych, na co się nie zgodził – interwencja Francji zakończyła się niepowodzeniem
- Gdy władzę we Francji objął Napoleon III, przywrócono papieżowi pełnię władzy
- Austria zażądała zniesienia konstytucji w państwach włoskich – zachował ją jedynie Piemont!