FEUDALIZM – system osobistych zależności pomiędzy ludźmi, z których wasal uznaje zwierzchnictwo seniorowi w zamian za beneficjum. Charakteryzuje się on rozwojem stosunków pomiędzy wasalem a seniorem, nadawaniu immunitetu możnym i ograniczeniu władzy króla w państwie. W Europie obowiązywała zasada: „Wasal mojego wasala nie jest moim wasalem”, natomiast w Anglii: „Wasal mojego wasala jest moim wasalem”. Powstawały grupy feudalne złożone z wasali oraz seniora, którego pozycja była zależna od sprawowanej władzy, bogactwa i liczby i wierności lenników.
Istniały różne sposoby przekazywania nadań ziemi: BENEFICJA- nadawanie ziemi przez króla, latyfundia królewskie stawały się głównym źródłem dochodów monarchy. Musiały zapewnić utrzymanie królowi jak i dworowi oraz na wygrodzenia urzędników.
PREKARIA- nadawanie przez Kościół ziemi w użytkowanie tym, którzy go o to poproszą. Kościół stawał się właścicielem ogromnych terenów poprzez darowizny władców i możnych.
Przywileje które towarzyszyły przekazywaniu ziem: IMMUNITETY- całkowite lub częściowe zwolnienie ludności w dobrach feudalnych wobec państwa, zakazywał wstępu urzędnikom królewskim na obszar, na którym obowiązywał, czynności sądowe i administracyjne przejmował posiadacz dóbr immunizowanych. Immunitety rozpowszechniły się za czasów K.W. Senior i wasal tworzyli grupę o dużym stopniu podporządkowania.