Psychologia stosunków międzyludzkich

Wzrok:
1. ↑← inf.z pamięci wzrokowej
2. ↑→ inf.wizualne
3. ↑(lekko) w kier.ucha lewego-pamięć słuch.
4. ↑(-II-) w kier.ucha prawego-czł.tworzy/odtwarza muzykę
5. ↓← kier.lewe ramię-dialog wew.
6. ↓→ myśli kinestetyczne


3 rodz.kodów:
1) PARAJĘZYKOWY(niepodzielny;suprasegmentalny):
a)prozodyczny - skł.się z następującyh subkodów: akcent, intonacja, rytm.
b)paraprozodyczny – skł.się z nast.subk.: ton głosu,brzmienie,tępo mówienia.

2) KOD POZAJĘZYKOWY i jego subkody:
(niepodzielny;suprasegmentalny)
- gestowy
- aparacyjny
- mimiczny
- zapachowy
- wzrokowy
- dotykowy
- fizjologiczny
- kontekstowy
- proksemiczny(odległościowy)
- temporalny(tempo poruszania się)

3) JĘZYKOWY podzielny na subkody:
a)fonologiczny-dźwięk głoski;podst.. część to fonemy, którymi się posługujemy
b)morfologiczny-morfany:słowa jednosylabowe,przedrostki,przyrostek,zlepki nic nie znaczących liter
c)leksykalny-wyraz;zwroty grzecznościowe-idiony;przysłowia
d)syntaktyczny-całe zdania(poj. i złożone)
e)stylistyczny-całe zd.w różnych stylach

4 PODSTAWOWE ASPEKTY KOMUNIKOWANIA SIĘ:
-społeczny,-biologiczny,-kulturowy,-personalny.

Kod językowy możemy rozpatrywać w aspekcie społ.,indywid.(person.),kulturowym.
Kod parajęzylowy(prozod.i paraprozodyczny)rozpatr.w asp.społ.,indywid.,kultur.
Kod pozajęzykowy rozp.w asp.indywid.,biologogicznym,społ.,kult.

KOMUNIKOWANIE JAKO PROCES
Cechy komunikowania:
- komunikowanie – pr. społ. i odnosi się do przynajmniej dwóch jednostek; zachodzi w śr.społ.;
- kom. – zach. w okr. Kontekście społ.;
- może być kontekst interpersonalny,grupowy,masowy, publiczny i międzykulturowy;
- kom. – pr. kreatywny i polega na budowaniu nowych pojęć i sprzyjaniu wiedzy z otaczającego go świata;
- kom- ma charakter dynamiczny, czyli przyjmowanie,rozumienie i interpretowanie inform.;
- kom- pr. ciągły;trwa od chwili narodzenia czł,aż do chwili jego śm.;
- kom- pr.symboliczny; posługuje się symbolami i znakami;
- kom- pr.interakcyjny; tzn. między jego uczestnikami wytwarzają się okr.stos.,które mogą mieć charakter partnerski lub opierać się na stos.dominacji podporządkowania;
- kom jest celowe i świadome; działaniem każdego uczestnika procesu kier. okr. motywy;
- kom jest nieuchronne;tzn.ludzie zawsze i wszędzie będą ze sobą porozumiewać się;
- kom- pr.złożony;wieloelementowy i wielofazowy, dwustronny lub jednostronny, werbalny bądź niewerbalny,medialny lub pośredni i bezpośredni
- kom – nieodwracalne; nie da się tego cofnąć,ani powtórzyć

ELEMENTY PROCESU KOMUNIKOWANIA:

Kontekst – warunki w jakich odbywa się ten proces
Aspekt fizyczny – wyznaczony przez otoczenie, czyli atmosferę
Aspekt historyczny – dot. Takiej sytuacji komunik.,która zaistniała w przeszł.
Psychologiczny aspekt – odnosi się sposobu w jaki uczestnicy pr. spostrzegają się nawzajem
Aspekt kulturowy – system wiedzy,która jest udziałem relatywnie szerokiej gr. ludzi
Uczestnicy – odgrywają rolę nadawców i odbiorców w transakcji pr. komunikowania
Komunikat – zajmuje miejsce centralne w pr.komunik. pomiędzy nadawcą a odbiorcą;to także przekaz komunikacji,na który skł.się :znaczenie,symbole,kodowanie i dekodowanie,forma i organizacja
Znaczenie – czyste idee i uczucia,które muszą być dzielone z pozostałymi uczestnikami procesu
Symbole – słowa,dźwięki,działania dzięki, którym znaczenie jest oznajmiane innym jednostkom
Dekodowanie i kodowanie – pr.transformowania idei uczuć,symbole i organizacja,zw.z kompleksową strukt.komunikatu
Kanał – rozumiany jako droga przekazu i środkiem transportu za pomocą,których przekaz pokonuj drogę od nad.do odb.;wyst.5kanałów sensorycznych:
-słuch,-wzrok,-dotyk,-zapach,-smak
Szumy – mogą mieć charakter wew.,zew. lub sematyczny
-zew – wiążę się z otocz.zew.pr.komunikowania
-wew – uczucia i predyspozycje psychiczne uczestników pr.komunikacji
-semant – konsekwencja zamierzonego lub niezamierzonego złego użycia znaczenia
Sprzężenie zwrotne – reakcja odbiorcy na komunikta po jego odkodowaniu, wyst.różne typy s.z.
-sprzężenie bezpośrednie-natychmiastowe
--II- pośrednie-opóźnione
Uczynić wspólnym – połączyć i rzeczownika
Communio – wspólność;poczucie łącznośći

KOMUNIKOWANIE – roz.słowa
Dwa rodzaje:
1)przemieszczanei ludzi i przedmiotów w przestrzeni,jak pociąg,samolot lub samochód
2)przekaz.inf.na odległ.

Komunikowanie – proces porozumiewania się jednostek, grup lub instytucji; cel-wymiana myśli,dzielenie się wiedzą,inform. i ideami.
Proces ten odbywa się na różnych poziomach przy użyciu zróżnicowanych środków i wywołuje okr.skutki.

POZIOMY PROCESU KOMUNIKOWANIA
Procesem,który leży u podstaw piramidy komunikowania jest kom.intrapersonalna, dot.odbierania i reakcji centralnego ośrodka nerwowego na bodźce płynące z organizmu całego czł.,jak głód,ból,poczucie braku bezpiecz.itp. Jest to p[r.biol.i psych.,dlatego pozostaje poza naszym obszarem zainteresowań.
Kom. społ.zachodzące pomiędzy jednostkami ludzkimi ma bardzo długą hist.zw.z cywilizacją. Prapoczątkami życia społ.,kiedy ludzie pierwotni podjęli pierwsze próby łączenia się w gr. zaingerował rozwój pr.porozumiewawczych.
początkowo do czasu powst. mowy jednostki komunik. Się za pomocą sygnałów niewerbalnych;dopiero mowa pozwoliła wejść na wyższy poziom rozw cywilizacyjnego i komunikacyjnego.
Kom.werb.wzbogaciły prymitywne formy porozumiew.się;pozwoliło na pełny rozkwit najniższego poziomu komunik.społ.jakie jest komunik.interpers.
Życie jedn.w gr,np.w rodzinie,plemieniu dały podst.do wykreowania następnego poziomu(kreow.gr.)nazyw.także wewnątrzgrupowym.
Na tych poziomach zaczęły wykształcać się wzory i formy ludzkich interakcji,pojawił się problem powiązań kontroli i hierarchi,zaczęły obowiązywać normy i zarysowane zostały granice,zaistniało zj wpływu i sposoby dyfizji przekazu. Oba poziomy zw. są z bezpośrednimi kontaktami i interakcjami uczestników pr.komun.
POWSTANIE pierwszych strukt społ.mniej lub bardziej sformalizowanych stanowiło podłoże do wyłonienia się komunik.grupowego.
Proces porozumiewania się ludzi odnosi się w tym przypadku do dużych liczebnie grup,których nie wszyscy członkowie mają osobiste,bezpośrednie styczności. Najczęściej są to wspólnoty lokalne(stowarzysz.,zrzeszenia czy zw.o bardzo różńych chartka.,np. Polit.,wyznaniowe,społ.,ekon.)
Pierwsze oragnizcaje ekon., w których obowiązyw.podział pracy i wymiana stworzyły warunki do wejścia pr.komunik.na wyższy poziom,okr.jako komunik.konstyt.lub instytucjonalne.
Komunikowanie masowe – najmłodszy sp.kom.się ludzi; powst.w chwili narodzin pierwszego śr.mas.komunikacji jakim była drukowana książka w poł. XV w.;obszar ten został wzbogacony kolejno przez kino,radio,TV,a także o nowe media; jest to najszerszy pr.komunik.jaki wyst.w społ.