Paprotniki

PAPROTNIKI:
- Widłakowe
- Skrzypowe
- Paprocie

Właściwości:
- lądowe rośliny tkankowe
- rozmnażają się bezpłuciowo za pomocą zarodników
- występuje przemiana pokoleń
- wyraźna przewaga sporofitu
- do zapłodnienia dochodzi w obecności wody liściowa i ogonek, części podziemne: łodyga podziemna - kłącze, korzenie.

ŁODYGA- rośnie poziomo w ziemi jako kłącze i tylko jej wierzchołek wystaje nieznacznie ponad powierzchnię. Kłącze jest grube i w pobliżu wierzchołka rozwija się corocznie pęd dużych, ciemnozielonych liści, które ustawiają się w postaci lejka rozchylającego się ku górze do światła. Pod ziemia z łodygi wyrastają długie i rozgałęzione korzenie. W kłączu gromadzone są substancje zapasowe produkowane podczas fotosyntezy, a wiosną substancje te wykorzystywane są do rozwoju liści.

LIŚĆ- jest duży, składa się z ogonka liściowego i szerokiej, podwójnie pierzastej blaszki liściowej. Młode liście są ślimakowato zwinięte i pokryte brunatnymi liśćmi. Liście posiadają dużą powierzchnię asymilacyjną. U paproci występują 2 rodzaje liści: 1 liście asymilacyjne TROFOFILE, 2 liście zarodniowe SPOROFILE.

KORZEŃ- umocowuje roślinę w podłożu, pobiera wodę z solami mineralnymi

Budowa anatomiczna
ŁODYGA - pokryta jest jednowarstwową skórka, komórki ściśle przylegają do siebie z wierzch mają ścianę nieco zgrubiałą, chroniąc tkanki wewnętrzne przed wyschnięciem. Wnętrze łodygi wypełnia tkanka mechaniczna i tkanka przewodząca. Tkanka mechaniczna zbudowana z komórek wydłużonych o zgrubiałych ścianach kom. Ściśle do siebie przylegających. Tkanka przewodząca w postaci wiązek przewodzących, zbudowanych z tkanki naczyniowej i otaczającej jej tkanki naczyniowej. Tkanka naczyniowa przewodzi wodę z solami mineralnymi, a sitowa asymilaty.

Cykl rozwojowy paprotników jednakozarodnikowych na przykładzie NERECZNICY SAMCZEJ:
W cyklu rozwojowym dominuje sporofit. Na spodniej stronie sporofitu wykształcaja się brazowe kupki zarodni, w których są zarodniki(1n). Z haploidalnego zarodnika wykształca się sercowatego kształtu zielone przedrośle zwane gametofitem. Jest obupłciowe tzn. są na nim rodnie i plemnie. W obecności wody dochodzi do zapłonienia. W rodni powstaje diploidalna zygota, która po wielu podziałach mitotycznych przekształca się w młody sporofit, odżywiający się początkowo kosztem gametofitu, który szybko przekształca się w samodzielny saprofit, a gametofit obumiera.

Cykl rozwojowy widłaka róznozarodnikowatego na przykładzie PORYBLINU
Produkuje dwa rodzaje zarodników. Starsze, zewnętrzne liści mają u nasady zarodnie zwane: makrosporangami, wytwarzające duze zarodniki- makrospory. U nasad wewnętrznych, młodszych liści znajduja się mikrosporangia- zarodnie produkujące małe zarodniki- mikrospory. Po rozpadzie zarodni uwolnione zarodniki wytwarzają przedrośla. Z makrospory wyrasta przedrośle żeńskie, tworzące kilka zarodni z pojedynczymi kom. Jajowymi, z mikrospory zas niewielkie kilkukomórkowe przedrośle męskie, tworzące jedna plemnię, a w niej plemniki- gametofit jest tu wiec dwupienny. Przedrośla poryblinów są tak małe, że właściwie nie opuszczają osłonek zarodnika. Plemniki przepływaja do rodni. Po zapłodnieniu kom. Jajowej rozwijająca się zygota tworzy zarodek, który następnie wyrasta w nowy saprofit.