Rośliny pierwotnie wodne

Typ: Glaukocystofity.
Glaukocystofity są jednokomórkowe i rozmnażają się bezpłciowo. Liczą zaledwie kilka gatunków. Ich chloroplasty zachowały wiele cech pierwotnych. U glaukocystofitów między dwiema błonami chloroplastowymi jest zachowana pozostałość ściany peptydoglikanowej. Tylakoidy są ułożone brzeżnie. W skład barwników asymilacyjnych wchodzą: chlorofil a i fikobiliny. Glaukocystofity powstały w skutek endosymbiozy sinic.

Typ: Krasnorosty.
Krasnorosty obejmują ok. 4-5 tys. gatunków występujących w wodach słonych. Nazwa pochodzi od czerwonego zabarwienia chloroplastów charakterystycznego dla większości gatunków. Są to organizmy wielokomórkowe, nitkowate ale także o złożonej budowie plechy- listkowatej, płatowatej albo walcowatej. Taka plecha zbudowana jest z ciasno ułożonych nici. Ściana krasnorostów zbudowana jest z celulozy i innych wielocukrów. Chloroplast zbudowany jest z rozmieszczonych pojedynczo tylakoidów, zawierających chlorofil d i a oraz fikobiliny. Dzięki fikoerytrynie nadającej barwę czerwoną mogą żyć na znacznych głębokościach ponieważ pochłania ona światło niebieskozielone, które najlepiej przenika przez wodę. Krasnorosty cechują się przemianą pokoleń. Rozmnażają się płciowo drogą oogamii oraz bezpłciowo za pomocą zarodników.

Typ: Zielenice.
Zielenice występują w wodach słodkich i słonych. Liczą 7-9 tys. gatunków. W skład barwników asymilacyjnych wchodzą chlorofile a i b oraz karoteny i ksantofile. Tylakoidy są zebrane w grupach. Zielenice wykazują różnorodność budowy ciała. Są to jednokomórkowe wiciowce osłonięte lub nieosłonięte ścianą komórkową, niektóre zaś cechują się plechowatym- wykształcającym niby-liście, niby-łodygi i niby-korzenia. Rozmnażają się bezpłciowo za pomocą zarodników albo przez fragmentację (podział) plechy. Większość rozmnaża się płciowo przy czym gamety mogą być niezróżnicowane (izogamia), nieco zróżnicowane (anizogamia) lub zróżnicowane na komórki jajowe i plemniki (oogamia). Występuje u nich przemiana pokoleń. Zielenice dzielimy na cztery klasy różniące się budową komórki oraz typem cytokinezy. Cytokineza rozpoczyna się po rozejściu się chromosomów do przeciwległych biegunów komórki. U zielenic właściwych wrzeciono zanika a w płaszczyźnie podziału komórki pojawia się wiązka mikrotubul tzw. fikoplast, która rozdziela jadra potomne. Nowa ściana komórkowa tworzy się równolegle do fikoplastu między jego włóknami. Przedstawiciele klasy watkowych cechują się podziałem komórki z trwałym wrzecionem kariokinetycznym. Ściana komórkowa tworzy się od brzegu i wrasta w głąb komórki aż ostatecznie przecina wrzeciono. U glonów zaliczanych do ramienicowych wrzeciono nie zanika ale przybiera bardziej beczułkowaty kształt, a nowa ściana komórkowa powstaje wewnątrz wrzeciona prostopadle do jego mikrotubul. Takie przekształcone wrzeciono nazywamy fragmoplastem.

Najmniejszą klasą zielenic są prazynofity. Są to jednokomórkowe wiciowce bez celulozowej ściany komórkowej okryte drobnymi łuseczkami zbudowanymi z innymi wielocukrów.