Początki współczesnego teatru sięgają starożytnej Grecji. Powstał z obrzędów wiejskich ku czci boga Dionizosa. W Atenach obrzędy te przekształciły się w bardziej formalna coroczną ceremonię zwaną "Dionizjami". Co roku na święto komponowano nowe pieśni, które towarzyszyły tańcom grupy mężczyzn zwanej chórem. Najlepszy występ był nagradzany.
Początkowo chór występował na agorze, z czasem występy przeniesiono do dużej otwartej budowli teatralnej wzniesionej na stokach Akropolu w pobliżu świątyni Dionizosa. Później podobne teatry powstawały w całym świecie greckim. Większość z nich mogła pomieścić co najmniej 18 000 widzów.
We wszystkich sztukach greckich aktorami byli mężczyźni. Początkowo przedstawienie obejmowało jedynie śpiewy i tańce chóru, potem wprowadzono aktora prowadzącego dialog z przewodnikiem chóru.
Postacie ludzi szczęśliwych odgrywano w jasnych kostiumach, postacie tragiczne w ciemnych. Ze względu na rozmiary budowli teatralnych aktorzy musieli być tak ubrani, żeby być dobrze widocznymi, z każdego miejsca widowni. Kostiumy wypychano, aby wyglądali potężniej. Noszono także potężne peruki i buty na wysokich koturnach. Aktor występował w malowanej masce wykonanej z usztywnionej tkaniny lub korka. Oblicze na masce charakteryzowało postać, określając jej wiek, płeć i uczucia.