Baca stoi na czele pasterzy, kieruje wypasem owiec i przetwórstwem, pełni funkcję lekarza i maga dla zwierząt, baca opiekuje się juhasami zwanymi wałachami i pasterzami. Obok juhasów owiec pilnują podrostki, czyli owczarze. Od kwietnia do września twra sezon wypasowy. Wiosną w góry wyruszaja redyki, jest to uroczysty wymarsz owiec na górskie hale. Redyku nie wolno odprowadzać, ponieważ łzy kobiet zwiastują sezon deszczowy. Juhasi nie mogą podpierać się ciupagami, aby owce nie łamały nóg.
Nieodłącznym elementem tradycji Podhala było zbójnictwo. Na czele grupy stał przywódca- harnaś, którego wszyscy słuchali. Zbójnickie towarzystwa jesienią się rozwiązywały, a zbójnicy zimę spędzali u swoich frajerek- dziewczyn. Przebrani w płócienne koszule i portki z białego sukna ozdobione parzenicą, opasywali koszule skórzanym pasem. Ich głowy zdobił filcowy kapelusz. Obok stała sakramencko śwarna (ładna) góralka w stroju bogato haftowanym, zdobionym koralami. Górale chodzili w kierpcach.