Mendelejew Dmitrij (1834 - 1907 r.)

Urodzony w 1834 r. w Tobolsku, Syberia (Rosja). Chemik rosyjski, twórca okresowego układu pierwiastków. Zmarł w 1907 r., w wieku 72 lat.

Mendelejew był najmłodszym z piętnaściorga dzieci kierownika szkoły. Kiedy jego ojciec oślepł i stracił pracę, matka, aby utrzymać tak liczną rodzinę, założyła wytwórnię szkła. Chłopiec miał 15 lat, gdy zmarł mu ojciec; kilka lat później przeżył śmierć matki.

Dorósłszy studiował nauki ścisłe w Odessie, Petersburgu i Heidelbergu; później został profesorem chemii na uniwersytecie w Petersburgu. W 1896 r., badając ciężar atomowy różnych pierwiastków, ustalił zależność ich właściwości od ciężaru atomowego. Sformułował wówczas prawo, zwane prawem okresowości, głoszące, że właściwości pierwiastków chemicznych zmieniają się okresowo przy ich uszeregowaniu według ciężaru atomowego. Na tej podstawie uszeregował wszystkie 63 znane wówczas pierwiastki według ich ciężaru atomowego w taki sposób, że wykazują one periodyczną powtarzalność właściwości chemicznych i fizycznych. Taka klasyfikacja nazywa się układem okresowym pierwiastków.

Na podstawie prawa okresowości Mendelejew przewidział istnienie i niektóre właściwości pierwiastków wówczas jeszcze nie odkrytych, między innymi galu, skandu, germanu, polonu, transu.

Początkowo uczeni sceptycznie odnieśli się do teorii Mendelejewa, ale już wkrótce odkryto nowe pierwiastki, które potwierdziły słuszność jego przewidywań, i Mendelejew zyskał światową sławę.