Analiza i interpretacja wiersza Staniaława Grochowiaka

Wyżej wymieniony wiersz nawiązuje do historii św. Szymona, który spędził 27 lat mieszkając w "celi" znajdującej się na słupie. Codziennie dotykały go cierpienia. On nie poddawał sie i każdy dzień spędzał modląc się do Boga. W utworze tym autor, który jest zarazem podmiotem lirycznym, dokonuje porównania postawy ascetycznej i wspólczesnej, jednocześnie buntuje się przeciwko tej drugiej.Używa do tego prostego prostego języka nie stosując skomplikowanych środków stylistycznych przez co wiersz staje się bardziej jasny i zrozumiały dla odbiorcy. Taki sposób ułożenia strof, w którym następują po sobie na przemian te opisujące świętego i te mówiące nam o innych postaciach, ma na celu ukazanie kontrastu pomiędzy współczesnością a czasami, w których żył św. Szumon. Autor pochwala jego jego postawę i ukazuje nam jak drastyczny jest współczesny świat, w którym ludzie nie mają czasu na poświęcenie się Bogu, a coraz częstsze staje się krzywdzenie innych, czemu poeta stanowczo się sprzeciwia.
Kolejnym watkiem w wierszu jest przeznaczenie. Każdy z nas jest do czegoś powołany i chcąc czy nie wiele w życiu nie zależy od nas. Podmiot liryczny kontrastowo ukazał powołanie ascety "na słup" oraz chłopca na stryk, dziewczynę na gnój, samego siebie na bunt. Pojawia się myśl przewodnia wiersza - bunt. Nawet przeznaczenie ludzi ówczesnych jest marne i do niczego nie doprowadzi w przeciwieństwie do ascety.
Wiersz ten jest zbudowany z 6 strof. Zwrotka 1, 3 oraz 6 rozpoczyna się zwrotem "powołał go Pan...". Natomiast 2, 4 oraz 5: "a ludzie...". powtórzeinia te mają na celu wytworzenia rytmu oraz kontrastu. Zwrotki czterowersowe z wyjątkiem drugiej, uboga ilość środków artystycznych z wyjątkiem w/w powtórzeń oraz kontrastu.
Utwór Stanisława Grochowiaka jest niewątpliwie utrzymany w nastroju pesymistycznym i smutnym. Dzięki temu zastanowimy się prze chwilę nad naszą współczesnością, naszą egzystencją i może przyłączymy się do buntu autora.