Dulszczyzna w świecie współczesnym

Cóż jest w utworze Zapolskiej pt. "Moralność pani Dulskiej" takiego, że kończąc lekturę rozglądamy się wokół siebie? Zapolska zawarła w nim problematykę dulszczyzny i kołtunerii która bardzo szeroko jest zawarta we współczesnym świecie .Dulska miała zasadę, która zarazem była jej mottem życiowym .Głosiła ona :

"...Na to mamy cztery ściany i sufit, aby brudy swoje prać w domu i aby nikt o tym nie wiedział ..."

Nachodzi więc nas pytanie czy można na przyjęciach , spotkaniach udawać kogoś kim naprawdę się nie jest ukrywać swe problemy i niepowodzenia udawać ideał . Czy my, ludzie z przełomu XX/XXI w, tak bardzo różnią się od rodziny Dulskich? Sądzę, że nie. Wystarczy posłuchać reportaży telewizyjnych, przejrzeć prasę, aby dowiedzieć się, że pan lub pani X na wysokim stanowisku, nienagannie zachowujący się w pracy mają wielkie problemy z sobą lub ze swą rodziną . Ujawnia się to dopiero kiedy dochodzi do zbrodni lub innego przestępstwa w tym właśnie domu. Dowiadujemy się że nasz sąsiad był tyranem dla swej żony i dzieci. Wtedy wszyscy dokoła mówią , było to takie dobre małżeństwo , kto by się po nim spodziewał że dopuści się takiego czynu .Zresztą nie musimy szukać aż tak daleko.

Również środowisko szkolne nie jest wolne od zachowań kołtuńskich. W dużym stopniu cechuje się ono zakłamaniem . Przykładem jest kiedy nauczyciel wobec całej klasy ogłaszają, że dla nich nazwisko jest nieważne, a przy ocenie sprawdzianów kierują się antypatią do ucznia. Zresztą sytuacja ta jest też odwrotna kiedy uczniowi w klasie są mili dla nauczyciela , a na przerwie lub po zajęciach nauczyciel owy jest wyklinany a jego zachowanie porównywane jest z tyranią Hitlera lub innej negatywnej postaci.

Poza tym dlaczego dulszczyzny i kołtunerii mamy szukać we współczesnym świecie skoro każdy z nas ma w sobie trochę takiej tytułowej moralności jak Dulska. Odpowiadając na pytanie czy dulszczyzn i kołtuneria są we współczesnym świecie obecne z całą pewnością mogę stwierdzić, tak jest , było i będzie. Dlaczego? Bo chcemy aby ludzie widzieli nas lepszymi, niż jesteśmy w rzeczywistości. Taka jest po prostu ludzka natura. Najważniejsze aby te dwie cechy ujawniały się w nas jak najrzadziej i a byśmy zdawali sobie sprawę z własnego postępowania.