JAK DYKTATOR XX WIEKU ADOLF HITLER WCIELAŁ
W ŻYCIE SWOJE IDELOGIE
Jednym z największych dyktatorów faszystowskich XX wieku był Adolf Hitler. Z chwilą dojścia do władzy w 1933 roku Adolf Hitler przystąpił do wcielania w życie swoich faszystowskich poglądów przez:
1.Obozy koncentracyjne
W obozach koncentracyjnych osadzano bez wyroku sądowego na okres nie nieokreślony wszystkich antyfaszystów jako wrogów państwa i narodu bez względu na narodowość. Wszystkich więźniów niezależnie czy to byli mężczyźni, czy kobiety, czy dzieci wykorzystywali do bardzo ciężkiej pracy na rzecz III Rzeszy. Traktowano ich w nieludzki sposób. Gdy nie mogli już pracować z powodu wycieńczenia wysyłano ich do komór gazowych gdzie ich mordowano. Zabijano ich również zastrzykami z fenolu i benzyny. Następnie ich spalano. Ich włosy wykorzystywano do produkcji szczotek, pędzli, a tłuszcz ze skóry do produkcji mydła.
Od początku 1942 roku lekarze SS prowadzili na wielka skalę eksperymenty pseudomedyczne (zarażanie więźniów malarią, tyfusem, gruźlicą).
W obozach do dzieci młodzieży (w Łodzi, Potylicach), więziono dzieci polskie, radzieckie, czechosłowackie, jugosłowiańskie, francuskie i inne. Dla dzieci uznanych na podstawie badań rasowych za nadające się do germanizacji organizowano obozy germanizacyjne, z których przydzielano je rodzicom niemieckim III Rzeszy.
Do 1944 roku było ponad obozów. Największym z nich był Oświęcim-Brzezinka, w którym faszyzm hitlerowski realizował okrutne hasła tępienia przeciwników bez względu na ich przynależność państwową, przekonania polityczne, pochodzenie i wyznanie. Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze stwierdził, że „ w Oświęcimiu zginęło ponad 4 miliony osób”.
Oprócz obozów koncentracyjnych były też obozy zagłady – Treblinka, Chełmno, Sobibór, Bełżec.
2.NSDAP (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei, Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników)
Partię tę charakteryzował antydemokratyzm, skrajny antykomunizm, szowinizm, rasizm, demagogia. Wykorzystując niezadowolenie spowodowane powojennym kryzysem gospodarczym i odwołując się demagogicznie do haseł nacjonalistycznych i odwetowych, zdobyła stopniowo poparcie znacznej części społeczeństwa, zwłaszcza drobnomieszczaństwa, elementów zdeklasowanych, drobnej burżuazji, zdemobilizowanych oficerów, urzędników i zrujnowanych chłopców. Z roku na rok liczba członków NSDAP bardzo szybko rosła W 1920 roku wynosiła 64 osoby a w latach 1935-1944 8,5 miliona. Dzięki porozumieniu z kołami wielkiego kapitału i kasta junkrów Hitler uzyskał 30 stycznia 1933 roku stanowisko kanclerza. Rozpoczęło to okres rządów dyktatorskich w Niemczech. System terroru politycznego NSDAP polegał na ustanowieniu totalnej inwigilacji na szerokiej rozbudowie aparatu policyjnego i obozów, zlikwidowaniu wszelkiej opozycji, poddaniu wszystkich dziedzin życia ścisłej kontroli i reglamentacji ze strony państwa, wprowadzeniu zasady wodzostwa (Fuhrerpronzip). W polityce zagranicznej NSDAP realizowała program podbojów Europy, czemu towarzyszył terror wobec państw okupowanych, szczególnie w Polsce gdzie wymordowano ponad 6 milionów obywateli. Jej polityka rasistowska doprowadziła do masowej zagłady żydów w okupowanej Europie. W procesie norymberskim kierownictwo polityczne NSDAP zostało uznane za przestępczą.
3.Powołanie Gestapo (Geheime Staatspolizei – policja polityczna)
Utworzone w 1933 roku z inicjatywy H. Goringa jako urząd tajnej policji państwowej po dojściu Hitlera do władzy.
Policja polityczna III Rzeszy; jej zadaniem była ochrona faszystowskiego ustroju i zwalczanie faktycznych i domniemanych przeciwników hitleryzmu wszelkimi możliwymi środkami.
Gestapo posługiwało się głównie prowokacją i terrorem, katowało i torturowało psychicznie i fizycznie przeciwników hitleryzmu i postępowych działaczy i zsyłało do obozów hitlerowskich. W czasie drugiej wojny światowej było jedną z głównych sił realizujących hitlerowską politykę terroru i zagłady w krajach okupowanych.
4.Rozbudowanie sieci szpiegowskiej
Przygotowując się do nowej wojny światowej hitlerowcy rozbudowali sieć szpiegowska szczególnie w krajach Europy Środkowej i Zachodniej, w Ameryce Łacińskiej, na Bałkanach, w krajach Bliskiego Wschodu, skandynawskich i nadbałtyckich.
5.Agresję wobec innych państw Europy
Realizację zaborczych planów faszyzmu Hitler rozpoczął od zagarnięcia Austrii
(1938 r.) nie tylko ze względów gospodarczych, ale przede wszystkim strategicznych.
Austria stanowiła doskonała bazę wypadową do napaści na wschód i południowy wschód Europy. Następnym obiektem agresji była Czechosłowacja, Polska i ZSRR.
Podstawowym celem hitlerowskiej polityki zagranicznej był podbój Europy w celu zapewnienia Niemcom – „narodowi panów” (Herrenvolk), jak to głosiła propaganda hitlerowska – dominującego stanowiska w świecie.
Celem agresji na ZSRR było rozszerzenie „przestrzeni życiowej” na wschód oraz zniszczenie Związku Radzieckiego jako państwa socjalistycznego.
6.Zagładę Żydów
Naziści uważali Żydów za podludzi i skazali ich na śmierć. Zwożono Żydów z całej Europy na ziemie Polskie, aby dokonać tego haniebnego czynu. Zmuszano ich do noszenia opaski z gwiazdą Dawida, zakazano wstępu do restauracji, teatrów, kin, parków miejskich, itp. Nie mogli również korzystać z tramwajów i kolei. W miastach wydzielono dzielnice żydowskie otoczone murem – getta. Za próbę ucieczki karano śmiercią. Żydów wywożono do obozów zagłady, gdzie większość mordowano w komorach gazowych.
Oby takich dyktatorów jak Hitler nigdy więcej nie było.