Filmoteka narodowa

FILMOTEKA NARODOWA jest archiwum filmowym powołanym w 1955 roku do ochrony narodowego dziedzictwa kultury w zakresie filmu i kinematografii. Jest jedyną instytucją tego rodzaju w Polsce. Podlega Ministerstwu Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a bezpośrednio Przewodniczącemu Komitetu Kinematografii. Należy do Międzynarodowej Federacji Archiwów Filmowych (FIAF).

Do zadań Filmoteki należy:
archiwizowanie filmów polskich i zagranicznych prowadzenie działalności oświatowej, naukowej i dokumentacyjnej z zakresu filmu upowszechnianie kultury filmowej oraz wiedzy o filmie i kinie

Aktualnie w swoich zbiorach Filmoteka posiada m.in.:
około 15 tysięcy tytułów filmów długo- i krótkometrażowych polskich i zagranicznych na taśmie filmowej. Szczególnie cenne są polskie materiały filmowe zrealizowane przed wojną. Dzięki Filmotece do dnia dzisiejszego zachowało się 75% produkcji filmowej lat 30-tych oraz niewielka, ale bezcenna kolekcja filmów z okresu niemego.
22 tysiące książek o tematyce filmowej, 1000 tytułów czasopism, 23 tysiące programów, 60 tysięcy plakatów, fotosy do 25 tysięcy filmów, 27 tysięcy tytułów scenariuszy, scenopisów i list dialogowych, 400 archiwaliów i innych dokumentów związanych z filmem.
Adres ;
Filmoteka Narodowa
ul. Puławska 61
00-975 Warszawa


Istnieje od 1955 roku, jest jedyną instytucją w Polsce gromadzącą archiwa i zbiory związane z kinematografią polską i obcą - nagrania, opracowania, fotosy, czasopisma, druki ulotne. Prowadzi także szeroką działalność edukacyjną; jest członkiem Międzynarodowej Federacji Archiwów Filmowych (FIAF), którego celem jest gromadzenie, konserwacja i rozpowszechnianie wszelkiego rodzaju materiałów filmowych. Od 2000 roku istnieje łódzki oddział Filmoteki Narodowej, gromadzący materiały negatywowe, które powstały w Łódzkim Centrum Filmowym.

Filmoteka udostępnia swoje zbiory w ramach pokazów dydaktycznych lub zamkniętych, współpracuje z siecią Dyskusyjnych Klubów Filmowych, prowadzi także kino Iluzjon - jako jedyne w Warszawie prezentujące klasykę, a także najciekawsze zjawiska we współczesnym kinie światowym i polskim, organizujące przeglądy tematyczne i pokazy filmów niemych z udziałem tapera. W zbiorach filmoteki jest około 15 tysięcy filmów długo- i krótkometrażowych polskich i zagranicznych, głównie fabularnych. Najcenniejszą część zbiorów stanowi około150 polskich filmów przedwojennych (kolekcja jest wciąż uzupełniana). Dzięki staraniom Filmoteki udało się zachować około 75% polskiej produkcji filmowej z lat 30., a także pewną część filmów niemych. W zbiorach są m.in. takie unikaty jak MEIR EZOFOWICZ w reż. Józefa Ostoja-Sulnickiego z 1911, PAN TADEUSZ w reż. Ryszarda Ordyńskiego z 1928, CUD NAD WISŁĄ (reż. Ryszard Bolesławski, 1921). Filmoteka posiada także prawie kompletny zbiór polskich filmów powojennych, uzupełniany dzięki nałożonemu na producentów obowiązkowi przekazywania egzemplarza obowiązkowego. W zbiorach jest także ponad 13 tys. filmów składających się na kanon kinematografii światowej, głównie rosyjskich, amerykańskich, francuskich, niemieckich i angielskich, ale także z krajów pozaeuropejskich.

W bibliotece Filmoteki Narodowej dostępnych jest 22 tysięcy książek o tematyce filmowej, 1000 tytułów czasopism (m.in. American Cinemathographer, Cahiers du Cinema, Sight and Sound ), 23 tysiące programów, 60 tysięcy plakatów (najstarsze pochodzą z 1895 r.), fotosy do 25 tysięcy filmów, 27 tysięcy tytułów scenariuszy, scenopisów i list dialogowych, 400 archiwaliów i innych dokumentów związanych z filmem, w tym m.in. druków z polskich i europejskich festiwali filmowych.

Karol Jurkowski