Kino to najbardziej popularna i powszechna, z zarazem najmłodsza z dziedzin sztuki. Od początku powstania kino nie ograniczało się do biernego naśladowania rzeczywistości. Wręcz przeciwnie, starało sie mozliwie najbardziej zaskoczyćwidza nierealnością i atrakcyjnoscią obrazów, które miał ogladać. Twórcy filmów od zawsze starali się zrobic film, który spowoduje, że publiczność będzie zauroczona i zada pytanie - jak oni to zrobili? Albo inaczej - Gdzie tak cudownie można żyć? Bo efekt specjalny to nie tylko inna galaktyka, statek kosmiczny, czy ogromny wybuch. To także tak prozaiczna rzecz jak kwiat, dom czy człowiek. Odziaływuje to głęboko na psychike widzów, czasem z dobrym, ale niestety czasami ze złym skutkiem.
Tak naprawdę wszystko zaczęło się 28 grudnia 1895 roku. W tym właśnie dniu w Salonie Indyjskim paryskiej Grand Caffe odbył się pierwszy płatny pokaz "rychomych fotografii". Bracia August i Ludwik Lumiere zaprezentowali dziewięć krótkich (bo trwajacych niespełna minutę każdy) filmów. W seansie uczestniczyło 35 osób. To wydarzenie w późniejszym czasie uznano za początek kina. Oczywiście przed tym dniem odbywały się pokazy filmowe, jednak niebyły otwarte, na które mógł wejść każdy. Były to seanse dla najblizszych osób wynalazcy. Takim wynalzcą bą np. Edison, który prezentował swoje filmy juz w 1891 roku. Lumiere zaprezentowali m.in. "Wyjście robotnic z fabryki", "Polewasza polanego", "Śniadanie", a filmem, który wywołał najwieksze emocje był "Wjazd pociągu na stację w La Ciotat" podczas którego widzowie siedzący w pierwszych rzędach po prostu uciekli widząc sunącą na nich lokomotywę. Po tym jak paryska prasa doniosła o pokazach braci, każdy chciał zobaczyć to niezwykłe widowisko. "Ruchome fotografie" cieszyły sie wielką popularnością, a sale zaczęły pękać w szwach.Wybitni naukowcy uważali, że jet to chwilowe zauroczenie, które szybko minie i wynalazek znajdzie miejsce w muzeum. Wydarzenia potoczyły sie jednak własnym torem. Zaczeły powstawać nowe filmy, ktróre były tworzone udoskonalonymi kamerami braci Lumiere. Tak własnie powstał film "Podróż na ksieżyc" Georgesa'a Melies'a. Melies jest uznawany za twórecę efektów specjalnych, gdyż on jako pierwszy wykorzystał je w filmie. Kolejne filmy wyrosły jak grzyby na deszczu. w 1915 roku powstaje film pt. "Narodziny narodu" Davida Warka Griffitha, a rok póżniej jego "Nietolerancja". W 1920 roku Robert Wiene tworzy "Gabinet doktora Calgari", który jest manifestacją niemieckiego ekspresjonizmu. W 1925 roku Siergiej Einstein tworzy jeden z najgłośnieszych filmów kina niemego "Pancernik Potiomkin", ze sławna sceną zbiorową na schodach odeskich. Natomiast w 1927 roku powstaje pierwszy film dźwiekowy. W puźniejszych czasach bardzo szybko sie rozwijała i juz niedługo od powstania kinematografii, była wykorzystywana w celach propagandowychPrzykładem mogą być totalitaryzmy: niemiecki i sowiecki, które w doskonały sposób za pomocą tego źródła kształtował, w zależności od potrzeby opinię publiczną. Zresztą tak samo postępowały inne państwa podczas I i II wojny światowej.
Właśnie tak zapoczątkowana przygoda ludzi z filmem otworzyła wielkie możliwości dla człowieka, ale nie ma rzeczy, ludzi ani wynalazków idealnych. Dlatego też i film często bywa wykorzystywany nie do takich celów, o jakich myśleli ludzie, którzy go wynaleźli. Trudno jest tak naprawde określić dokładną definicje kinematografii, a w zasadzie jest to niemozliwe. Z jednej strony jest to dziedzina sztuki, poprzez którą autor danej produkcji ( w tym wypadku reżyser) przekazuje poprzez dzieło swoje odczucia i przemyślenia nie myśląc o wielkich pieniądzach, a koncentrując się głównie na odpowiednim ukazaniu sensu dzieła. Takie produkcje mogą nas wiele nauczyć i możemy wyciągnąć z nich wiele wniosków. Jednak niestety częściej spotykamy się z filmami kręconymi tak, aby przyniosły one jak największy zysk. A wielkie produkcje tworzone w taki sposób nie niosą najczęściej ze sobą jakiegokolwiek przesłania. Tego typu filmy najczęściej epatują przemocą i wpływają negatywnie na psychikę głównie młodych ludzi. Często jest w nich kreowany model „superbohatera” niezniszczalnego i niepokonanego, w którym niejednokrotnie dzieci upatrują swojego idola i uznają jego zachowanie jako wzór. Doprowadza to do tego, że taki młody człowiek idzie np. na dwór, bije się z kolegą, widzi krew i cierpienie, i zupełnie się tym nie przejmuje, ponieważ wczoraj Rambo, bohater filmu, który „leciał” w telewizji dostał o wiele mocniej i nic mu się nie stało. W skrajnych przypadkach dziecko oglądające często tego typu filmy powoli zatraca podstawowe uczucia, takie jak współczucie, żal czy nawet miłość. Zwłaszcza wtedy, gdy nie ma autorytety moralnego wśród rodziców czy bliskich. Najczęściej te wielkie produkcje to filmy sensacyjne, kryminalne, si-fi, horrory, thrillery. . Równie specyficznym, ale o wiele bardziej niebezpiecznym gatunkiem są filmy pornograficzne kierowane do ludzi dorosłych jednak często zdarza się, że do takiego rodzaju materiałów docierają dzieci, w których psychice może pozostać bardzo długo uraz i kontakt z takimi filmami może negatywnie wpływać na ich późniejsze zachowanie. Równie niebezpieczne, choć może trochę w innym sensie jest wykorzystywanie filmu do kręcenia krótkich reklamówek, z którymi spotykamy się od razu po włączeni telewizora i „towarzyszą nam” w mniejszych lub większych odstępach czasu dopóki nie wyłączymy odbiornika. Autorzy ich, często tworzą je tak, aby manipulowały ludźmi.
Rzecz jasna kino ma równe wiele zalet, niż wad. Pisząc o tym chcielibyśmy skupić się na pozytywnym odziaływaniu tego medium na poszczególne grupy wiekowe. Jeśli chodzi o najmłodszych to kinematodrafia uczy i bawi ich po przez filmy animowane popularnie nazywane kreskówkami. Myślę, że nikomu nie trzeba tłumaczyć, jaki mają one wpływ na młodego człowieka, bo któż z nas niepamiętna codziennych „maratonów filmowych” od 19 do 19:30 razem z „Reksiem”, czy „Bolkiem i Lolkiem”. Szkoda jedynie, że w niektórych nowych bajkach można już dostrzec przemoc. Jeśli chodzi o dorosłych, to przedewszystkim mogą oni bawić się ogladając komedie, filmy kostiumowe czy musicale. Jeśli chodzi o te pierwsze to zazwyczaj jest w nich mało przemocy, ale za to dużo dobrego humoru i świetnej zabawy. W filmach muzycznych zaś spotykamy się z bardzo dużą ilością muzyki, piosenek i zazwyczaj oglądanie ich jest bezpieczne nawet dla najmłodszych. W ostatnich czasach bardzo modne jest kręcenie filmów na podstawie lektur i innych dzieł literackich. Bez względu na to czy reżyserowi udało się odpowiednio zaadaptować na ekran filmowy dane dzieło literackie, czy też nie, zawsze takie filmy będą ciekawą prpozycją i pomocą zwłaszcza dla uczniów. Dowiadywać się nowych rzeczy dorośli mogą ogldając filmy edukacyjne, które mają na celu poszerzenie horyzontów naszej wiedzy, zapoznanie nas ze zjawiskami występującymi na świecie oraz przedstawienie nam przeszłości. Gatunkami reprezentującymi ten rodzaj są filmy dokumentalne, historyczne i wojenne. Oglądanie ich polecamy każdemu niezależnie od wieku.
Bez względu, o jakim rodzaju czy gatunku filmowym byśmy nie mówili wszystkie należy uznać jako część kultury masowej, czyli przekazującej informacje licznym i zróżnicowanym odbiorcom.
Oczywiście nie można generalizować i wszystkiego wkładać do jednego worka. Wszystkie te nasze oceny staraliśmy się wysuwać na podstawie ogółu. Bez wątpienia zdarzają się wielkie produkcje sensacyjne, czy kryminalne, które mogą człowieka czegoś nauczyć, tak jak i można spotkać się z filmem przygodowym, animowanym, czy dokumentalnym, które będą negatywnie wpływać na psychikę ludzką. Bez względu, jaki film tworzymy (może oprócz reklam) wymaga on niesamowitej ilości poświęconego czasu, wielkiej pomysłowości, dużych zdolności literackich, a także wytężonej pracy całych zespołów ludzi i musimy to wszystko docenić..
Środki masowego przekazu, a wśród nich film są potężna bronią używaną przez wiele środowisk do kierowania i kształtowania opinii publicznej. Najbardziej podatni na ich wpływ są ludzie słabo wykształceni, mający kompleksy i niepewni siebie. Jednak nie zawsze. Umysł ludzki jest tak skonstruowany, że nie świadomie ulega różnego rodzaju manipulacjom, więc tak naprawdę w mniejszym lub większym stopniu zagrożeni są wszyscy ludzie.
My postanowiliśmy jeszcze przedstawić jakie stworzono na międzynarodowej Konferencji UNESCO trzy rodzaje wpływu telewizji na dziecko :
• wpływ bezpośredni wywierają poszczególne filmy i programy TV, jest to bezpośrednie działanie emocjonalne.
.• wpływ kumulatywny działa na zasadzie mechanizmu drążenia. Każdy program wywiera mały prawie niedostrzegalny wpływ, który następnie sumuje się z wpływem poprzednich programów i powoduje w psychice odbiorcy znaczne zmiany.
• wpływ podświadomy jest zbliżony do wpływu kumulowanego.
Niewątpliwą wadą środków masowego przekazu jest to, że podają one masę informacji, niekoniecznie tych wartościowych i koniecznych. Stwierdzenie jednak, że telewizja serwuje nam programy wyłącznie złe, działające negatywnie na naszą psychikę byłoby błędem. Jako przykład można chociażby uznać programy naukowe takie jak . Discovery, Animal Planet, TVN24. Takie programy koncentrują się jedynie na emitowaniu programów, które tylko i wyłącznie mogą nam pomóc w poznaniu świata i nie wpływają negatywnie na naszą psychikę. Tak naprawdę każdy z nas wie najlepiej jak telewizja wpływa na niego i na otaczających go ludzi..
Reasumując mimo tego, że więcej pisaliśmy o minusach wydaje się nam, że Kino jest bardzo dobrym wynalazkiem ludzkości i ma zdecydowanie więcej zalet niż wad.