Różnice między kobietą a mężczyzną.

Różnimy się płcią , figurą , strojem , brzmieniem głosu , sposobem poruszania się i chodzenia.

Mężczyźni i kobiety różnią się także tym , że mówią i słuchają inaczej. Mężczyznom bardziej zależy na przekazywaniu informacji – dla kobiet ważniejszy jest stosunek do rozmówcy. Dla kobiety komunikowanie się oznacza nie tylko wymianę informacji , ale również określa bliskość i więź , z kolei mężczyzna przekazuje nagie fakty . Charakter komunikacji kobiet jest partnerski , wiążący i oparty na wzajemnym poważaniu. Mężczyźni postrzegają siebie raczej jako „samotnych wojowników” , których dewizą jest „wygrać lub przegrać” .
Kobiety są bardziej wrażliwe na krytykę. Dla mężczyzn najważniejsze są przede wszystkim fakty , liczby i rezultaty .

Dla kobiet bardziej istotna jest przyjemna atmosfera rozmowy. Styl komunikowania się kobiet powoduje , że są one pod wieloma względami bardziej podatne na zranienie niż mężczyźni. Kobiety preferują komunikację partnerską , opartą na równouprawnieniu .

Wiele kobiet próbuje przejąć męski styl komunikowania się , aby w ten sposób osiągnąć sukces. Ale to nie jest właściwa droga , takie kobiety określane są zazwyczaj jako nieuprzejme , surowe i oschłe.

Komunikacja musi być oparta na zasadach partnerskich i na wzajemnym szacunku rozmówców. Kobiecy zasób słów różni się od męskiego . Kobietom zależy na opisywaniu uczuć i nastrojów ; ich język jest bardziej emocjonalny.

Wychowanie chłopców jest bardziej skoncentrowane na wykształceniu u nich siły przebicia , a wychowanie dziewcząt skupia się raczej na doskonaleniu umiejętności adaptacyjnych i dążenia do harmonii.

Kobiety są bardziej wrażliwe i mają lepsze wyczucie w kontaktach międzyludzkich niż mężczyźni. Kobiety muszą nabrać większej odporności w przyjmowaniu porażek i nauczyć się szukania błędów nie tylko u siebie.

Dziewczynki już w dzieciństwie uczą się kooperatywnego rozwiązywania konfliktów . Jeżeli im się to nie udaje , wolą zrezygnować ze swoich racji . Zachowują się wtedy ugodowo , podporządkowują się. Kobiety zachowują się ugodowo częściej niż mężczyźni ponieważ dla nich ważne jest zachowanie poprawnych stosunków międzyludzkich.

Mężczyźni nie potrafią przegrywać . Przeżywając porażkę , kobiety zaczynają wątpić w siebie , a mężczyźni kierują swoją agresję na zewnątrz , przeciwko innym.

Większość współczesnych kobiet pragnie mężczyzny uczuciowego . Ale mężczyznę , który po wysłuchaniu krytyki pod swoim adresem , płacze i daje się pocieszyć swojemu koledze potraktowałyby prawdopodobnie źle .

Kobiety mają sprzeczne wyobrażenia „mężczyzny idealnego” . A więc wymagania kobiet dotyczące zachowania się mężczyzn są często sprzeczne : nie powinni być machos , czyli „twardzielami” , ale z drugiej strony nie mogą również okazywać słabości . Według kobiet mężczyźni powinni pozostać niezależni.

Ludzie dążą przede wszystkim do zaspokojenia swoich potrzeb fizjologicznych. Po zaspokojeniu potrzeb fizjologicznych pojawia się pragnienie bezpieczeństwa. Jeśli zaspokojone są potrzeby fizjologiczne i poczucie bezpieczeństwa człowiek kieruje się ku realizacji swoich potrzeb społecznych. Coraz ważniejsze zarówno dla kobiet jak i dla mężczyzn stają się : szacunek , sukces i zadowolenie z pracy , człowiek dąży do samorealizacji.

Obie półkule mózgu wypełniają inne zadania . Nasza lewa półkula mózgowa pracuje analityczno – logicznie , prawa połowa odpowiada za intuicję , fantazję kreatywność i uczucia . Przy rozwiązywaniu problemów mężczyźni posługują się raczej lewą półkulą mózgową ( a więc pracują racjonalno – analitycznie). Kobiety natomiast radzą sobie z problemami za pomocą prawej półkuli.

Dzięki swojej intuicji i wyczuciu stosunków międzyludzkich kobiety mogą być szczególnie predysponowane do pracy zespołowej. Ciepłem i łagodnością kobiety potrafią osiągnąć więcej niż agresywnością i przekonaniem o konieczności demonstrowania swej siły.