Cierpienie prometejskie, Hioba i bohaterów"Wieży" na podst. motta:"Współczesny Hiob nie zawsze umie sie modlić i zaufać Bogu,zawsze jednak powinien podjąć trud przesuwania się choćby o ziarnko maku na szczyt świętej góry..."

Cierpienie dla człowieka jest tematem poważnym. Jest on aktualny w każdym czasie. Każdy człowiek zaznaje cierpienia. Wiąże się z nim historia wielu ludzi, Hioba, Prometeusza czy bohaterów "Wieży" Gustawa Herlinga-Grudzińskiego.

Prometeusz jest postacią, która cierpi za ludzkość, ukazuje postawę poświęcenia dla społeczeństwa. Cierpienie prometejskie kojarzy się z oddaniem swojego zycia w ofiarę. Mit o Prometeuszu przedstawia sens cierpienia ludzkiego. Uczucie to jest bezkresne, nigdy się nie zakończy. Ludzie zaznający cierpienia prometejskiego, nigdy nie powinni tracić nadziei i zaufania do Boga, który jest wyrocznią życia ludzkiego.

Niewinne cierpienie kojarzy się z bibilijną postacią Hioba. Jego losy są ludzkości bardzo dobrze znane. Hiob był dobrym, bezgrzesznym i bogobojnym człowiekiem, a jednak zaznał okrutnego cierpienia. Mimo wielkiej rozpaczy, bohater ten nie zaparł się Boga, dzięki temu odzyskał szczęście. Losy tego bohatera przedstawiają, że warto byc niewinnym, ale nigdy nie wątpić w zamiary boskie. Cierpienie i męki Hioba są znoszone w imię wiary i chrześcijaństwa. Postawa ta daje przykład pełnego zaufania Bogu.

Prawdziwe cierpienie ludzkie przedstawia również w swoim utworze "Wieża" Gustaw Herling-Grudziński. Pojawia się tu postać Trędowatego. Człowiek ten zaznał ogrom cierpienia... Choroba, utrata bliskich, ale przede wszystkim samotność powiekszały jego ból. Lebbroso poprzez cierpienie nauczył się, na czym polega prawdziwe chrześcijaństwo. Każdy cierpiacy ma chwile zwątpienia, podobnie jak Trędowaty. Myslał, że nigdy nie nadejdzie kres jego cierpień. Zapomniał o Bogu. Pewnego dnia znalał w pokoju zmarłej siostry list i "Biblię", od tego wydarzenia życie jego wypełniło się nadzieją.
W "Wieży" Herling-Grudziński ukazał również symbolikę cierpienia ludzkiego. Posąg kamiennego pielgrzyma, który podążał na szczyt góry. Co rok przesuwał się o ziarnko maku. Posąg ten jest symblem zycia ludzkiego. Droga ta jest symbolem mozolnej pracy, cierpienia. Dotarcie na szczyt oznacza kres cierpień, koniec bólu.

Trędowaty, Prometeusz i Hiob podjęli próbę wypełnienia swego zycia, miomo cierpień i bólu, których zaznali. Każdy współczesny Hiob powinien wiedzieć, że cierpienie jest znane ludzkości od zawsze i napotyka każdego. Nie powinno się tracić nadziei na lepsze życie i dobre chwile, albowiem cierpienie jest częścią ludzkiego zycia i może się pojawić, gdy najmniej sie tego spodziewamy. Tylko Bóg i wiara w niego jest w stanie skrócić ból i męki człowieka.