Horacjańska filozofia.

Celem moich rozważań jest filozofia Horacego. Na początku zastanówmy się kim był Horacy?
Otóż. Horacy(Qunitus Horatius Flaccus) najsłynniejszy poeta liryczny Rzymu. Żył w latach 65-68 p.n.e. Horacy był synem wyzwolonego niewolnika –woźnego. Ojciec, sam żyjąc bardzo skromnie, zapewnił swemu synowi doskonałe wykształcenie. Horacym dodatkowo zaopiekował się mecenas, który wspierał poetę finansowo, zapewniając mu godne warunki do tworzenia. Horacy studiował filozofię stoicką i epikurejską na Akademii w Atenach.

Twórczość Horacego jest bardzo różnorodna. Swoja twórczość zaczął od pisania satyr, pieśni do których należą ody, hymny oraz listy. Tematyka jego utworów a także refleksje nad życiem w duchu filozofii stoickiej i epikurejskiej.

Horacy zadziwia wielostronnością swego talentu oraz zmiennością nastrojów swych utworów. Filozofia Horacego jest filozofią uporządkowaną. Poeta trzyma się po\\ewnych zasad, które należycie przestrzega oraz przekazuje innym. W swoich utworach porusza wiele tematów związanych z życiem ludzkim miądzy innymi zastanawia się nad sensem ludzkiego istnienia. Jego filozofia stanowi połączenie elementów epikurejskich oraz stoickich.

Horacy stworzył swoja własną filozofię życiową, którą określił jako zasadę „złotego środka”. Gwarantowała ona szczęśliwe i harmonijne życie. Poeta uważał bowiem, iż w życiu należy się kierować własnym rozumem oraz należy go cenić. Według Horacego powinniśmy się cieszyć każdą chwilą naszego życia oraz doceniać to, że w ogóle żyjemy. Poeta uważał ,że nie należy sięgać myślami daleko w przyszłość, lecz Nielepy cieszyć się tym co nam przyniesie każdy dzień. Żyć z dnia na dzień nie zastanawiając się co zdarzy się jutro. Stąd powstała jedna z wielu jego słynnych zasad „Carpe diem” czyli chwytaj dzień. Według niego każda chwila jest piękna i droga, którą należ docenić gdyż jest niepowtarzalna i może już nigdy się nie powtórzyć. Horacy głosił także filozofię umiaru, zachęca nas do zachowania równowagi ducha oraz ostrzega przed zbytnią pogonią za bogactwem. Poeta ukazuje mam ,iż wszystko co znajduje się na świecie jest stworzone dla ludzi. Jednak są pewne granice których człowiek nie powinien przekroczyć .Powinnyśmy brać z życia tyle ile potrzebujemy, nie za wiele ale i też nie za mało. Podstawą życia według Horacego jest szczęście określone przez niego jako ład wewnętrzny. Uważa, iż należy żyć spokojnie i beztrosko oraz nie obawiać się smutnej i nudnej starości. Poleca mam również abyśmy żyli zgodnie z naturą gdyż wtedy świat stanie się dla nas bardziej zrozumiały. Horacy w swych utworach mówi abyśmy byli przygotowani na wszystko. Niezależnie od tego czy będzie to szczęście lub tez nagła śmierć. Poeta uświadamia nam także, że każdy jest panem własnego losu.

Horacy jest wspaniałym artystą wierzącym, że jego dzieła będą cieszyć następne pokolenia ludzkości, którzy z nich czerpać mogli pogodę ducha, optymizm i radość życia.